بذر کاکتوس ژیمنوکالیسیوم ایزوزوگسی (GYMNOCALYCIUM izozogsii)

ساقه: ساقه‌ای کروی و مسطح با قطر 10-15 سانتی‌متر و ارتفاع 10 سانتی‌متر که رنگ سبز کمرنگ و زیتونی دارد. رنگ این ساقه‌ها در صورت قرار گرفتن زیر نور کامل آفتاب می‌تواند به نارنجی و بنفش تغییر پیدا کند. پوست بیرونی آن ظاهری مخملی دارد. نوک آن نیز تا حدودی فشرده و کرک‌دار می‌باشد.
دنده‌ها: بین 10 الی 20 دنده‌ی قطور و بزرگ که به برآمدگی‌های چندگوش تقسیم شده و با استفاده از شاخه‌های پیچ‌خورده از یکدیگر جدا می‌شوند.
ریشه‌ها: به صورت رشته رشته می‌باشند.
هاله‌ها: بزرگ، بلند، تخم‌مرغی با ابعاد 10 در 14 میلی‌متر و کرک‌های کرم-زرد هستند که البته با گذر زمان رنگشان به مشکی تغییر پیدا می‌کند.
خارها: خارهای قدرتمند، بسیار سفت و خمیده به سمت عقب که در ابتدا مشکی بوده و پایه‌ی قهوه‌ای رنگ دارند. در ادامه رنگ آن‌ها خاکستری-صورتی و قهوه‌ای متمایل به سفید خواهد شد و یک لکه‌ی مشکی در نوکشان ظاهر می‌شود.



خارهای شعاعی: بین 7-9 عدد بوده و طولشان به 25 میلی‌متر می‌رسد.
خارهای مرکزی: یک یا نهایتاً دو عدد که طولشان با خار شعاعی برابر است.
گل‌ها: در نزدیکی نوک ظاهر شده، شکلی شبیه قیف دارند و قطر و ارتفاعشان بین 45 تا 50 میلی‌متر است. قسمت بالایی ساقه‌ی گل بسیار کوتاه بوده و رنگش سبز کمرنگ است. گلبرگ‌های بیرونی تا حدودی به سمت بیرون خمیده شده، سفید هستند و رگه‌هایی از سبز متمایل به قهوه‌ای در میانشان دیده می‌شود. گلبرگ‌های درونی باریک‌تر بوده و دندانه‌های ریزی دارند. گلویی این گلبرگ‌ها صورتی متمایل به بنفش است. گرده‌ی گل‌ها نیز زرد رنگ است.
میوه: کروی با قطر تقریباً 2 سانتی‌متر که در زمان رسیدن رنگ قرمز دارد. پالپ آن نیز به رنگ گیلاس است.
دانه‌ها: بسیار کوچک با ابعاد 0.6 در 0.4 میلی‌متر هستند، هموار بوده و پوسته‌ای قرمز رنگ دارند.

کاشت: ژیمنوکالسیوم گیاه بسیار قانع و سخاوتمندی است. کاشت آن ساده بوده و در صورتی که بستر غنی و دارای زه‌کشی خوب داشته باشد، می‌تواند گل‌های فراوانی بدهد. در تابستان آن را به صورت منظم آبیاری کنید (اما افراط نکنید). آن را در زمستان تقریباً خشک نگه دارید. نیاز به یک محیط روشن دارد و باید تعویض مکان گلدان را به صورت مداوم انجام دهید تا از قرار گرفتن مستقیم در معرض اشعه‌‎های خورشید در امان بماند. کاشت این گونه‌ها بسیار ساده و دلپذیر است و به ندرت از بیماری‌های کریپتوگامیک (مرتبط با استرس) رنج می‌برند. از کود دارای پتاسیم بالا در تابستان اضافه کنید. در صورت خشک نگه داشتن، گیاه می‌تواند تا دمای منفی 5 درجه (یا پایین‌تر) را تحمل کند.
تکثیر: پس از عبور فصل سرما، مستقیماً بذر آن را در خاک کاشته یا از قلمه استفاده کنید. پیوند زدن بی‌فایده بوده و هیچ نتیجه‌ی قابل دفاعی به همراه نداشته است.