از آنجا که مردم در این ایام علاقه وافری در خوردن میوه های غریب و ناآشنا دارند، میوه فیسالیس می تواند صاحب بازار پررونقی باشد. همین رونق است که نگاه ویژه در پرورش فیسالیس را به دنبال داشته است
پرورش فیسالیس، عرصه ای نو در دنیای باغبانی
باغبانی حرفه جذابی است. اینکه بتوانید از دل خاک بی ارزش، گیاهانی زیبا و یا درختانی تناور را بیرون کنید و در نهایت از میوه های شیرین و لذیذ بهره مند باشید، هیجانی همیشگی است که دنیای باغبانی را رها نمی کند. خصوصا اگر این فعالیت همراه باشد با پرورش یک گیاه جدید و جذاب مانند پرورش فیسالیس که در این ایام در نزد برخی از کشاورزان و باغ دوستان حرفه ای تا آماتور مورد توجه قرار گرفته است.
پرورش یک گیاه خاص و غیربومی و در عین حال جذاب و زیبا، خصوصاً اگر همراه بام میوه هایی نوآور باشد، جدا از جنبه های تفریحی ای که دارد، می تواند جنبه های اقتصادی مطلوبی نیز داشته باشد. گیاه فیسالیس یکی از همین گیاهان جذاب است که پرورش آن در سطح باغات کشور می تواند جنبه های اقتصادی قابل توجهی را به همراه آورد.
از آنجا که مردم در این ایام علاقه وافری در خوردن میوه های غریب و ناآشنا دارند، میوه فیسالیس می تواند صاحب بازار پررونقی باشد. همین رونق است که نگاه ویژه در پرورش فیسالیس را به دنبال داشته است؛ اما جدا از این مقدمه ای که صحبت کوتاهی بود در باب ورود به اصول پرورش فیسالیس، بهتر است اندکی بیشتر از این گیاه جذاب بدانیم. اینکه گیاه فیسالیس چیست؟ و چرا میوه فیسالیس تا این اندازه جذاب به نظر می رسد؟
گیاه فیسالیس را بیشتر بشناسید
گیاه فیسالیس یک گونه بومی از جنگل های استوایی در آمازون است. البته گونه های دیگر از آن را می توان در جنگل های استوایی آفریقا و حتی آسیا نیز پیدا کرد؛ اما آن فیسالیسی که امروزه بسیار محبوب شده است و پرورش آن به وفور در سطح کشور های اروپایی و آسیایی با اهداف تجاری صورت می گیرد، همان گیاه بومی در دل جنگل های آمازون می باشد.
فیسالیس یک گیاه بوته ای است که تا یک متر ارتفاع خواهد داشت. آن چیزی که این گیاه را در نزد مردمان این روز های جهان جذاب کرده است، میوه فیسالیس است. تقریبا تمام اهداف از پرورش فیسالیس نیز در رسیدن به میوه آن خلاصه شده است. میوه فیسالیس یک میوه کوچک، نارنجی رنگ و بسیار خوش طعم است. ظاهر جذاب در کنار طعم خاص میوه فیسالیس است که این میوه را تا این اندازه محبوب کرده است. جالب است بدانید که هر بوته این گیاه در صورت نگهداری اصولی می تواند تا ۵ کیلوگرم از میوه فیسالیس را در خود داشته باشد.
پرورش فیسالیس در ایران
بازار ایران نیز به مانند هر بازار دیگری در جای جای جهان، در جستجوی میوه های خاص و جدید است. تب خوردن میوه هایی که هنوز هیچ یک از اطرافیان شما آن را تجربه نکرده اند، یکی از دلایل محبوبیت این دست از میوه ها می باشد و فیسالیس در حال حاضر جدیدترین میوه ای است که می توان در بازار ایران آن را پیدا کرد.
در این بین هستند باغبانانی که گام را فراتر از این ماجرا ها گذاشته، می خواهند همراه با پرورش فیسالیس از بازار پررونق این گیاه نوظهور حسابی کاسبی کنند. برای این دست از باغبان هوشمند پرورش فیسالیس برگ برنده ای است که نصیب آنها شده است. البته باغبانان تهرانی گوی سبقت را ربوده اند و در حال حاضر نزدیک به ۷۰۰ متر از گلخانه های این استان را زیر کشت فیسالیس برده اند؛ اما این دلیل نمی شود که دیگر باغبانان ایرانی عرصه را برای ورود در این بازار پر رونق تنگ ببینند.
واقعیت آن است که پرورش فیسالیس در آب و هوای ایران اگر همراه با گلخانه ها باشد، به خوبی همراه با ازدیاد بسیار صورت خواهد گرفت. این گیاه یک گیاه تقریباً آسان در پرورش می باشد و در عین حال میوه آن از قیمت قابل توجهی برخوردار است. از این رو اگر می خواهید در پرورش فیسالیس اقدامی جدی داشته باشید، این اقدام خود را جدی بگیرید. زیرا سودی قابل توجه منتظرش نشسته است.
پرورش فیسالیس به چه صورت می باشد؟
حالا که می خواهید در پرورش فیسالیس ثابت قدم باشید و از بازار پر رونق این میوه نوظهور منفعتی در خور نصیب خود کنید، لازم است تا تحلیلی کلی از پرورش فیسالیس را بدانید. به هر صورت این گیاه از دسته گیاهان نوظهور در فضا های گلخانه ای ایران است و آموزش پرورش آن یکی از الزامات ابتدایی می باشد.
فیسالیس یک گیاه بدقلق نیست. شرایط کاشت، داشت و برداشت آن درست شبیه به گوجه فرنگی است. از این رو می توانید با اندک تجربه ای در عمل آوری گیاهانی مانند گوجه فرنگی از پس پرورش فیسالیس برآیید. فیسالیس در زمستان کشت می شود و در اواسط فصل بهار قابل به برداشت خواهد شد. روش ازدیاد آن از طریق بذر می باشد و در عین حال درست مانند گوجه فرنگی در هر بوته آن شاهد تعداد قابل توجهی از میوه فیسالیس خواهید بود. و اما اگر بخواهیم در نگاهی حرفه ای تر وارد مقوله پرورش فیسالیس باشیم، باید مقدماتی از الزامات کلی در پرورش این گیاه را تدوین نماییم.
- نوع خاک: بافت خاک در پرورش فیسالیس باید از انواع سبک باشد. چرا که این گیاه به شکل بذر تکثیر می یابد و این نوع از تکثیر به هر صورت نیاز به خاک های سبک دارد. خاک های رس درآمیخته با مقداری از شن می تواند مطلوب باشد. البته درصد PH خاک را باید در حدود ۶ الی ۸ در نظر بگیرید. گیاه فیسالیس توانایی مقاومت بالایی دارد و می تواند به راحتی در خاک های فقیر نیز حیات خود را ادامه دهد؛ اما باروری که هدف نهایی از پرورش گیاه فیسالیس می باشد، مقوله دیگری است. چرا که گیاه باید بتواند حداکثر میوه دهی را داشته باشد. از این رو بهره مندی از خاک غنی اولین و اصلی ترین فاکتور موفقیت در پرورش فیسالیس می باشد.
- مسیر کوددهی در پرورش فیسالیس: فیسالیس گیاه پرخرجی در زمان پرورش و تکثیر نمی باشد. از این رو می توان آن را با درصد های کمتری از کود به خوبی پرورش داد. برای این منظور چیزی در حدود ۱۵۰ الی ۲۰۰ کیلوگرم از کود نیتروژن در کنار ۸۰ الی ۱۳۰ کیلوگرم از فسفر به ازای هر هکتار پرورش فیسالیس کفایت خواهد کرد.
- چگونگی آبیاری در پرورش فیسالیس: عمده نیاز فیسالیس به آب در دوره رشد آن می باشد. یعنی از زمان کاشت بذر تا ابتدای دوره میوه دهی گیاه که نیاز آبی فیسالیس زیاد است. در دوره میوه دهی و پس از آن دیگر نیاز چندانی به آبیاری نخواهد بود. از این رو غالباً در هر دوره کشت گیاه فیسالیس به ازای هر یک هکتار از کشت گیاه در حدود ۷ متر مکعب به صورت روزانه در نظر می گیرند.
- دما و سطح رطوبت در مسیر پرورش فیسالیس: فیسالیس یک گیاه بومی از جنگل های گرمسیری می باشد. از این رو منطقی است که نسبت به سرما حساسیت ویژه ای داشته باشد. این گیاه در دما های کمتر از ۴ درجه سانتیگراد عملاً خواهد مرد. از این رو کشت گلخانه ای می تواند بهترین انتخاب برای پرورش فیسالیس در آب و هوای بسیار متغیر ایران باشد. این گیاه در دما های بالاتر از ۱۰ درجه سانتیگراد قابلیت میوه دهی خود را به دست خواهد آورد.
- آفت هایی که گیاه فیسالیس را تهدید می کنند: کاشت فیسالیس شباهت های بسیار زیادی به کاشت گیاهانی همچون گوجه فرنگی دارد. چرا که ساختار گیاه شباهت های بسیار زیادی به گوجه خواهد داشت. از این رو در مواجهه با آفت ها و بیماری های فیسالیس می توانید متوجه آفت های مشترک آن با گیاهانی شبیه گوجه باشید. شته، مگس سفید، کنه، عنکبوت قرمز، سوسک کک، کپک پودری و… از جمله آفات و بیماری های رایج این گیاه می باشند.
کاشت فیسالیس در بیانی تکمیلی
پرورش فیسالیس به مانند تمام گیاهانی که هم رده آن می باشند، از طریق انتقال نشا صورت می گیرد. فاصله زمان باروری گیاه از لحظه کاشت تا ظهور اولین میوه های قابل به برداشت آن، در حدود ۹۰ روز به درازا خواهد انجامید. اگر بتوان شرایط گلخانه ای را در سطح مطلوبی به شکل یکنواخت نگاه داشت، این گیاه را می توان تا ۳ الی ۴ بار نیز در طول سال کشت نمود. هر بوته گیاه در زمان کشت نیاز به یک متر مربع برای خود است؛ اما در فضای باز، خارج از گلخانه می توان این گیاه را به شکل متراکم تری نیز کشت نمود.
از این رو اگر در فضای گلخانه ای قصد پرورش فیسالیس را دارید، بهتر است که فاصله میان هر یک از بوته ها را حداقل ۵۰ سانتیمتر در نظر بگیرید تا در زمان رشد کامل، گیاه صاحب یک مترمربع فضای تکثیر باشد. در این صورت اگر بتوان فضای کافی برای رشد هر بوته در پرورش فیسالیس را در نظر گرفت و در عین حال شرایط مطلوب زیستی آن را تامین نمود، گیاه فیسالیس در زمان محصول دهی قادر است به ازای هر هکتار از فضای گلخانه ای زیر کشت خود، چیزی در حدود ۱۵ تن میوه فیسالیس را باردهی داشته باشد.
https://en.wikipedia.org/wiki/Physalis
https://www.berricofood.com/stories/physalis-names/
https://www.naturespride.eu/products/physalis