مقاله ای که برای دوستان قرار می دهیم ترجمه شده یک تجربه کاشت از یک کاربر سوئدی است که نکات جالبی را در کاشت ارایه دادن این کاربر یکی از فروشندگان معتبر دنیا در بذر بوده که تجربه و آموزش کاشت بذر و نکات آن را برای دیگران قرار داده .دوستان حرفه ای این نکات را فرا گرفته لذا برای کاشت و نتیجه بهتر مقاله ای که در این لینک درباره کاشت بذرهای کاکتوس را قرار داده ایم رو منبع اصلی قرار دهند
مقدمه
این یک دستورالعمل کوتاه و شخصی در مورد نحوهی کاشت بذرهای کاکتوس و ساکولنت است. پرورش جوانه در فلوریدا شاید با پرورش جوانه در سوئد یکسان نباشد، زیرا شرایط نوری و دمایی فرق میکند! بنابراین سعی کنید اطلاعات را به شرایط اقلیمی خودتان ترجمه کنید.
نور و دما:
میتوانید بذرها را در هر مقطع از سال بکارید، اما شخصاً این کار را از دی ماه آغاز میکنیم چون در این زمان هوای بیرون روشنتر میشود. در سوئد، حدفاصل ماههای آذر تا بهمن ساعات نور کم هستند و در میانههای زمستان هستیم. در جایی که من زندگی میکنم (اسکیلستونا)، امکان دارد خورشید ساعت ۸ صبح بالا بیاید و ۶ ساعت بعد پایین برود و دما بسیار پایین در حد ۲۵- درجهی سانتیگراد باشد. به خاطر نور ضعیف خورشید مجبوریم از نور مصنوعی برای پرورش جوانهها بهره بگیریم. از یک لامپ ۴۰۰ وات بسیار قوی استفاده میکنم که باعث میشود گیاهان کوچکم، خارهای بسیار قوی و اندامی جمعوجور پیدا کنند. اگر جوانهها زیر نور بسیار کم پرورش بیابند، طولشان زیاد و رنگشان سبز کمرنگ میشود که خیلی شبیه به موز نرسیده خواهند شد! انواع مختلفی از لامپها در بازار موجود هستند و آن موردی که با شما (و جیبتان) همخوانی دارد را انتخاب کنید.
جوانهزنی برخی از سردهها و گونههای نواحی سردسیر (اوپونتیا، پدیوکاکتوس، سلروکاکتوس، مایهونیا و غیره) نیاز به ترفند دارد. یک روش خوب برای کسب نتایج بهتر این است که بذرها را به مدت یک ماه سرد نگه دارید. بذرهای اوپونتیا را در فریزر گذاشتم و آنها بهخوبی جوانه زدند. اگر در طول فصل زمستان میکارید و در یک اقلیم سردسیر زندگی میکنند، کیسههای بذر را در محیط بیرون و داخل یک جعبهی کوچک بگذارید. دماهای پایین بذرها را «تحریک» میکنند و نتایج بهتری را خواهید گرفت (امیدوارم).
خاک:
مخلوط خاک باید دارای زهکشی خوبی باشد – این امر بسیار مهم است! من از مخلوطی حاوی ۱ سهم «خاک کاکتوس» (که غالباً حاوی مقداری سنگریزه است)، ۲ سهم پرلیت/ورمیکولیت/مواد گدازه یا مخلوط معدنی معادل بهره میگیرم. بهجای پرلیت/ورمیکولیت/مواد گدازه میتوانید از سنگریزهی معمولی استفاده کنید که بسیار سنگینتر و فشردهتر است و آب را به خود جذب نمیکند.
گلدانها:
یک گلدان پلاستیکی در اندازهی ۵-۶ سانتیمتر، برای ۱۰-۵۰ بذر ایدهآل است. گلدانها در یک «پرورشدهندهی مینی» گذاشته میشوند، یک گلدان پلاستیکی کوچک با روکشی که شفاف است. همچنین در طول هفتههای اول، گلدانها را با یک تکه پلاستیک میپوشانم تا رطوبت پیرامون بذرها افزایش بیابد. اگر هر جوانهای به سمت پوسیده شدن برود، باید بلافاصله روکش پلاستیکی را برداریم (یا حتی گلدان را از بقیه دور کنیم!).
برخی از گونهها تنها طی چند روز جوانه میزنند، برخی به یک ماه یا بیشتر نیاز دارند. زمانی که یک گلدان جوانه زد و گیاهان قوی به نظر میرسند، آنها را از رطوبت بیرون بیاورید و مستقیماً زیر لامپ بگذارید (اگر لامپ دارید). این تنها یکی از مزایای استفاده از گلدانهای جداگانه و فراوان و گذاشتن آنها در پرورشدهندهی مینی است.
آب و تغذیه:
آبیاری بیشازحد یکی از مشکلات بزرگ تازهکارها نیست – بالعکس یکی از دلایل جوانهزنی بد غالباً به این موضوع برمیگردد که خاک خشک شده است! اگر مخلوط خاک و بذرها خشک شوند، جوانهزنی متوقف میگردد. بنابراین باید مخلوط خاک را هنگام گذاشتن در پرورشدهندهی کوچک بخیسانیم.
جوانهها باید در حدود ۶ ماهگی داخل گلدان پلاستیکی بزرگتری جای بگیرند. برای برخی از سردهها/گونهها نظیر بلاسفلدیا، استرومبوکاکتوس، آزتکیوم و پارودیا، تعویض گلدان در سال اول را توصیه نمیکنم، زیرا بسیار کوچک هستند. به آنها ۱.۵ یا ۲ فصل زمان بدهید و سپس سعی کنید با دقت و بدون آسیبرسانی به ریشههای ریزشان آنها را جابجا کنید.
روش فلیشر
برخی از دانههای کاکتوس بسیار کوچک هستند که میتوان به بلاسفلدیا، استرومبوکاکتوس، آزتکیوم و پارودیا بهعنوان رایجترین موارد اشاره کرد. معمولاً جوانهزنی آنها مشکلساز نیست، بلکه مشکلات پس از چند ماه بروز میکنند، زمانی که مخلوط خاک خشک شده یا به قارچ آلوده میشود و مگسهای سیارا حمله میکنند. باید به خاطر داشته باشید که سردههای دارای دانهی کوچک باید حداقل ۶ ماه مرطوب نگه داشته شوند. یک راه ساده برای این کار، استفاده از گلدانی شیشهای است که خیلی خوب تمیز شده باشد. نصف گلدان را با مخلوط خاک فوقالذکر پر کنید. آن را با آب بخیسانید. آن را به مدت یکی دو دقیقه در مایکروفر بگذارید و سپس بگذارید خنک شود. بذرها را روی سطح زمین بگذارید و آن را خیلی دقیق با پلاستیک شفاف و نوارچسب بپوشانید. نور زیادی را بتابانید که البته نباید نور مستقیم آفتاب باشد. هیچگونه آبیاری نیاز نیست، مگر شش ماه بعد که آن را باز کرده و تعویض گلدان میکنید! با استفاده از روش فلیشر، موفقیت زیادی با استرومبوکاکتوس، آزتکیوم و چند مورد از پارودیاهای بدجنس داشتم.
خلاصه:
(۱) گلدان را با مخلوط خاک پر کنید.
(۲) مخلوط خاک را با آب بخیسانید.
(۳) دانهها را بهآرامی روی سطح گذاشته و مقداری سنگریزه بالای آن بریزید.
(۴) با آب اسپری کنید.
(۵) گلدانها را در پرورشدهندهی مینی بگذارید. آنها را با پلاستیک شفاف بپوشانید اما بگذارید مقداری هوا وارد آن شود.
(۶) منتظر بمانید …
مشکلات …
بله مشکلات میتوانند ایجاد شوند! رایجترین مشکلات قارچ و مگسهای سیارا هستند. برای حملات قارچی، مقداری سنگریزه را به سطح اضافه کنید و/یا سعی کنید مخلوط خاک را یک مقدار خشک کنید (با جریان هوای بیشتر روی آن).
منبع: succseed
ترجمه شده توسط تیم تخصصی بذرکو
هرگونه کپی برداری از مطالب پیگرد قانونی دارد