با توجه به کامل بودن مقاله تصمیم بر این شد مقاله در دو قسمت تهیه شود اینک قسمت دوم این مقاله نیز که پیرو تکمیلی سری قبل می باشد را خدمت عزیزان قرار دادیم بی شک این مقاله یکی از بی نقض ترین مطلب درباره این گیاه و آفات آن می باشد
بیماری های آدنیوم
تعداد زیادی بیماری وجود دارند که ادنیومها را تحت تاثیر قرار میدهند و رد آنها به آبیاری زیاد برای ریشهها و برگهای گیاه برمیگردد. اگرچه ادنیومها معمولاً رطوبت بالا و برگهای دائماً خیس را دوست دارند، علیالخصوص اگر هوای بیرون راکد باشد، اما آبیاری بیش از حد در شرایطی که زهکشی خوب در خاک وجود نداشته باشد، میتواند منجر به پوسیدگی ریشه شود.
من هنوز نمیدانم که چه گونهی باکتریایی یا قارچی برای پوسیدگی ریشهی این گیاه مقصر است. بهترین کاری که میتوانم انجام بدهم، نگاه کردن به مشکلات احتمالی گیاه و پیشنهاد راهکارهای تجربی برای آنها است. ریدومیل میتواند کنترل خوبی را بر فرایند پوسیدگی ریشه ایجاد کند، اما باید به صورت پیشاپیش و برای پیشگیری استفاده شود. وقتی که پوسیدگی ریشه ظاهر شد، دیگر این ماده جوابگو نخواهد بود. یک دوران در فصل بارانهای موسمی از این ماده استفاده میکردیم تا تلفاتمان کمتر شود، اما در حال حاضر چون از فضای سرپوشیده برای نگهداری گیاهانمان استفاده میکنیم، دیگر به سراغ استفاده از آن نمیرویم.
بیماریهای برگ: شاخوبرگی که دائماً مرطوب هستند، رنگشان به قهوهای تغییر پیدا میکند و پوسیده میشوند. «هیف قارچ سفید» مشکلی است که پس از مدتی مشاهده شده و تودهای از برگها روی یکدیگر میچسبند. پوسیدگی به زودی به سمت ساقههای نرم نفوذ کرده و میتواند با تغییررنگ تیره در بیرون گیاه و در حین بریدن آن شناسایی شود. اولین راهکار این است که از مرطوب ماندن شاخوبرگ گیاه جلوگیری کنیم. اگر مرطوب ماندن آنها اجتنابناپذیر است، از اسپری قارچکش تماسی به صورت منظم استفاده کنید. هدف این است که روی برگها با لایهی محافظی از قارچکش پوشانده شود. اگر پوسیدگی مشاهده شد، برگهای تحت تاثیر را جدا کرده و هرگونه شاخهی پوسیده را ببرید. همواره در شروع یک دورهی بارانی، هرگونه برگ یا گل خشک را جدا کنید و نگذارید این بخشهای مرده روی گیاه باقی بمانند.
پوسیدگی گل: از آنجایی که ما رشد گیاهان را در مقیاس بزرگ و بر روی شاخههای بالا آورده آغاز کردیم، به مشکل جدیدی برخورد کردیم: گیاهان با فاصلهی نزدیک گلهایی به سمت بالا را حاصل میدهند؛ آبیاری از بالا باعث میشود که آب داخل گلبرگهای گیاه جمع شود که غالباً منجر به پوسیدگی میگردد. در برخی از موارد، پوسیدگی ریشه به سرعت به سمت ساقهها رشد کرده و قبل از اینکه درمان شود به سمت پایین گیاه گسترش پیدا میکند. البته هیچگاه گسترش پوسیدگی گلها فراتر از ساقهی بالایی گیاه مشاهده نمیشود.
عکس بالا :سه مرحله از پوسیدگی گل: ابتدا گل به واسطهی وجود آب راکد در آن شروع به پوسیدگی میکند؛ سپس این پوسیدگی به سمت ساقهی گل حرکت میکند؛ در نهایت ساقه خودش پوسیده و از بین میرود. این پوسیدگی از نوع مرطوب است و بخش عفونتی به صورت خمیره باقی میماند.
ما از آبیاری در ابتدای صبح استفاده کردیم تا گلها با رسیدن ساعات شب خشک شوند و بدین ترتیب این مشکل را در مقیاس بزرگ حل کردیم. در شرایط ایدهآل باید از آبیاری قطرهای برای گیاه استفاده شود و گلهای آن در شرایط خشک باقی بمانند.
باقی بمانند.
بیماریهای ساقه: جدای از پوسیدگی ساقه که به خاطر حرکت رو به پایین عوامل بیماریزای پوسیدگی برگ به وجود میآید، غالباً نوعی پوسیدگی دیگر وجود دارد که در اصل از ساقه آغاز میشود. این پوسیدگی معمولاً به صورت خشک است، اما میتواند مرطوب هم باشد. مسدود کردن بافت عروقی منجر به زرد شدن سریع برگهای گیاه بالاتر از بخش پوسیده میشود. معمولاً این زرد شدن است که به عنوان اولین نشانه مشاهده میشود.
عکس بالا: ساقهی پوسیده که خشک شده و دیگر پوسیدگی رشد خود را متوقف کرده است. بخش مربوط به ساقهی مرده یک منطقهی ریزشی را به وجود آورده و میتواند به سادگی بریده شود. در انتها یک قسمت سفید و تمیز از ساقه باقی میماند که کمکم درمان پیدا کرده و شروع به ساقهزنی میکند. گیاهان سالم غالباً خودشان بافتهای پوسیده را بدین شکل درمان میکنند
عکس بالا: پوسیدگی خشک و قدیمی که در محل اتصال چند ساقه به وجود آمده است. این قسمت هم به خاطر زیبایی و هم به خاطر مسائل بهداشتی باید تمیز شود. این نواحی معمولاً به عنوان مخفیگاه حشرات و تخمهای شپشکها مورد استفاده قرار میگیرند. به آرامی ساقههای مرده را جدا کنید و یک منطقهی سفید و تمیز را در انتها باقی بگذارید.
بررسی کنید تا ببینید که آیا بخش تحت تاثیر در حال بازسازی خودش است و یک منطقهی بریدگی روی آن ایجاد شده یا خیر؛ در این صورت میتوانید آن را ببرید. پوسیدگیهای مرطوب خطرناکتر هستند. اگر میخواهید روش دارای محافظهکاری کمتری را پی بگیرید، ساقه را تا جایی که خراب است ببرید و دور بیاندازید.
پوسیدگی تنه: شاید این مورد دقیقاً مشابه با ساقههای فرعی گیاه باشد، با این تفاوت که این بار صحبت از ساقهی اصلی است و میتواند منجر به افتادگی یا زرد شدن ناگهانی گیاه شود. برگها روی تنه باقی میمانند و از دندهی میانی به سمت بیرونشان به رنگ زرد تغییر پیدا میکند.
بررسی کنید تا ببینید که آیا بخش تحت تاثیر در حال بازسازی خودش است و یک منطقهی بریدگی روی آن ایجاد شده یا خیر؛ در این صورت میتوانید آن را ببرید. پوسیدگیهای مرطوب خطرناکتر هستند. اگر میخواهید روش دارای محافظهکاری کمتری را پی بگیرید، ساقه را تا جایی که خراب است ببرید و دور بیاندازید.
پوسیدگی تنه: شاید این مورد دقیقاً مشابه با ساقههای فرعی گیاه باشد، با این تفاوت که این بار صحبت از ساقهی اصلی است و میتواند منجر به افتادگی یا زرد شدن ناگهانی گیاه شود. برگها روی تنه باقی میمانند و از دندهی میانی به سمت بیرونشان به رنگ زرد تغییر پیدا میکند.
عکس های بالا: یک گیاه با تمامی برگهایش به واسطهی پوسیدگی تنه به رنگ زرد تغییر پیدا کرده است. شستشوی گیاه مشخص کرد که تقریباً کل تنهی گیاه نرم و دچار تغییر رنگ شده و پوسیدگی به ریشههای آن نفوذ کرده است. بریدن تنه در این موارد میتواند کل پوسیدگی بافتها را نشان دهد.
این پوسیدگی معمولاً کشنده است، هرچند که گیاهان بزرگتر غالباً میتوانند خودشان را درمان کنند و پس از پوسیدن مرکز تنهشان، با یک تنهی توخالی به حیات ادامه دهند
عکسهای بالا: یک گیاه دیگر که بسیار مشابه با مورد بالا به نظر میرسد اما خودش را بازیابی کرده است. برگهای قدیمی زرد شده و افتادند، اما جوانههای جدید مشاهده شدند. پاره کردن پوستهی شل گیاه مشخص میکند بافت پوسیده تقریباً اکثر گیاه را از بین برده و یک زخم دائمی را روی گیاه باقی گذاشته است. در مورد سمت چپ، تنهی خالیشدهی درخت را مشاهده میکنید که سالها پیش پوسیده شده است.
غالباً توصیه میشود که چنین گیاهانی از داخل گلدانشان بیرون آورده شوند و قسمتهای پوسیده از روی آن جدا شوند. به گمان من این موضوع کمکی نخواهد کرد، مگر اینکه فرایند بهبود از پیش آغاز شده باشد و یک لایه از بافت سالم روی گیاه شکل گرفته باشد. در چنین مواردی، دیگر چندان نیازی به خراش دادن وجود ندارد، زیرا بافتهای پوسیده به مرور زمان از بین میروند.
پوسیدگی ریشه: این پوسیدگی از زیر سطح خاک آغاز میشود. اگر این پوسیدگی بر ریشهی اصلی گیاه تاثیر بگذارد، نشانههای آن همانند پوسیدگی تنه ظاهر خواهند شد. اما غالباً ریشههای جانبی تحت تاثیر قرار گرفته و فقط زمانی مشاهده میشود که میخواهید گلدان گیاه را تعویض کنید.
عکسهای بالا: گیاه ادنیوم چندرنگ در سمت راست که دیگر رشد نمیکند و برگهای به آرامی روی زمین افتادهاند. برگهای باقیمانده نیز درخشندگی خود را از دست دادهاند. بیرون آوردن گلولهی ریشه نشان داد که پوسیدگی عظیمی در آن وجود دارد، کما اینکه در تصویر سمت چپ مشاهده میشود. تنهی درخت نیز بسیار نرم بود.
اگر پوسیدگی ریشه شدید باشد، میتوانید بلافاصله آن را با زرد شدن تمام یا بخش زیادی از برگهای نزدیک ریشه مشاهده نمایید. اگر ریشهی اصلی گیاهان کوچک تحت تاثیر قرار بگیرد، معمولاً آنها از بین میروند. در یک گلخانهی بزرگ، از بین رفتن تعداد مشخصی از گیاهان ناگزیر است، اما پوسیدگیهای اساسی ریشه معمولاً به خاطر طراحی خاک ضعیف و تهویهی ناکافی اتفاق میافتد.
گیاهچه میری جوانه: جوانهها پوسیده شده و دقیقاً بالای سطح زمین چروکیده میشوند؛ قسمت بالایی آنها سبز باقی میماند و جوانه سرنگون میشود. این مورد را گیاهچه میری از نوع ریزوکتونیا مینامند
ما از خاک استریل یا از قارچکش استفاده نمیکنیم ولی باز هم به ندرت با این مشکل مواجه شدهایم. من فکر میکنم به خاطر سطح EC بالا در خاک و مرطوب نگه داشتن بیش از حد جوانه پس از رویش چنین اتفاقی میافتد. استفاده از کود گیاهی باکیفیت میتواند باعث پایین نگه داشتن سطح EC شود و البته این کودها خاصیتهای ضدقارچی طبیعی دارند. افزایش عمق خاک باعث کاهش غوطهور شدن آن در آب میشود. در نهایت، آبیاری محافظهکارانه در مراحل اولیه میتواند باعث شود که جوانههایی مستحکم و سالم داشته باشید که دارای ساقهها و ریشههای مقاوم در برابر بیماری هستند.
مشکلات ویروسی: حدود سه سال پیش وقتی که از تایلند برگشتم، متوجه نشانههای عجیبی در گیاهانم شدم. لکههایی با الگوی مشخص روی برگها مشاهده میشوند، رنگ گلها به طرز عجیبی به دو تکهی متفاوت تقسیم شده بود و گلها با شکل دگرگون شده مشاهده میشدند. در ابتدا فکر کردیم که این موارد به علت کمبود مواد ریزمغذی در گیاه به وجود آمده است. وقتی که اسپری و استفاده از محلولهای مواد مغذی جواب نداد، متوجه شدیم که گیاهانمان گرفتار یک یا چند ویروس شدهاند (البته امکان دارد سایر عوامل عفونتزا نقش داشته باشند و تا زمانی که آزمایش صورت نگیرد، چیزی مشخص نمیشود. من صرفاً از نام ویروس استفاده میکنم چون هر بار نمیتوانم لفظ عوامل عفونتزا را برای آنها ذکر کنم).
عفونت ویروسی هماکنون در بسیاری از مناطق تولیدی رواج پیدا کرده است، زیرا اقدامات بهداشتی کافی در حین پیوندزنی انجام نمیگیرد. بسیاری از پرورشدهندگان نسبت به این مسائل آگاهی ندارند؛ سایرین فکر میکنند که این بیماریها بر گلدهی و رشد گیاه تاثیری نمیگذارند و به همین دلیل به آن اهمیتی نمیدهند. حقیقتاً این عفونتهای ویروسی، مشکلات کشنده ایجاد نمیکنند اما به اعتقاد بنده در بسیاری از گونهها باعث کاهش رشد گیاه و گلدهی آن میشوند. وقتی که هیبرید جدیدی معرفی میشود در ابتدا قدرت و استحکام بیشتری نسبت به زمانی دارد که به عفونت ویروسی گرفتار شده و میخواهد تکثیر سال بعد را انجام دهد. مشکلات ویروسی به عنوان یکی از بزرگترین مسائلی مطرح میشوند که در آیندهی پرورشدهندگان ادنیوم تاثیر دارد.
محصولات ما همواره با استفاده از چاقوهای استریل شده (با استفاده از الکل ایزوپروپیل) تکثیر میشوند. هر گیاه مشکوک فوراً علامتگذاری میشود (گیاهانی که بدون شک مشکل دارند را بلافاصله از بین میبریم). با پیگیری این اقدامات، ما نشانههای آشکاری نسبت به عفونت ویروسی نداریم. تکنیک کاشت ما از قوام لازم برای رشد قدرتمندانهی گیاهان برخوردار است و این هم یکی از دلایل دیگر مبنی بر عدم مشاهدهی عفونت ویروسی است. البته نمیتوانیم این عفونت ویروسی اخیر را خیلی حاد تلقی کنیم، زیرا تمام تولیدکنندگان تجاری به صورت مشابه با آن مواجه میشوند.
افراد باید مشکلات ویروسی را مدنظر داشته باشند: ما مدرکی مبنی بر حتمی بودن آلودگی ادنیومها در اختیار نداریم و همانگونه که تحقیقات بنده نشان میدهد، در بسیاری از گیاهان رایج نظیر رز یا بنت قنسول نیز این عفونتهای ویروسی دیده میشود. حتی در برخی از موارد، این عفونتها مفید واقع شدهاند، مثلاً منجر به افزایش تعداد شاخههای گیاه بنت قنسول در نزدیکی سطح زمین شدهاند.
تا زمانی که ما مراقبتهای منطقی را در برابر توزیع گستردهی هرگونه ویروس بالقوه انجام دهیم و گیاهان مشکوک به نشانههای ویروسی را تحت نظر بگیریم، مشکلی پیش نخواهد آمد.
راهکار طولانیمدت میتواند تکثیر نژادهای ایزوله و جدید باشد. همچنین داریم بر روی تکنیکهایی در زمینهی پاکسازی محصولات کنونی کار میکنیم. باید ویروس را شناسایی کرده و بتوانیم آن را شاخصگذاری کنیم و در این راستا از کمکهای شما نیز استقبال خواهیم کرد.
مشکلات فیزیولوژیکی و سایر موارد
راهکار طولانیمدت میتواند تکثیر نژادهای ایزوله و جدید باشد. همچنین داریم بر روی تکنیکهایی در زمینهی پاکسازی محصولات کنونی کار میکنیم. باید ویروس را شناسایی کرده و بتوانیم آن را شاخصگذاری کنیم و در این راستا از کمکهای شما نیز استقبال خواهیم کرد.
عکسهای بالا: گیاهی که از داخل گلدان بیرون آورده شده است. جدا کردن گیاه نشان میدهد که تنهی زیر خاک به شکل نامتناسب رشد کرده است، به گونهای که گیاه را به سمت بیرون از گلدان هل میدهد. تعویض گلدان و کاشت در گلدان بلندتر یک گزینه است و البته یک گزینهی خشنتر، بریدن مقداری از انتهای تنه است.
عکسهای بالا: نشانهی سوختگی روی تنهی گیاه مشاهده میشود که هرس کردن قسمت بالایی گیاه و جدا کردن شاخوبرگ دلیل اصلی آن است. در تصویر سمت چپ نیز گیاه ادنیوم از گونهی اژدهای طلایی مشاهده میشود که حساس بوده و باید در فصل تابستان زیر سایه قرار بگیرد.
عکسهای بالا: تراوش مایع از برگها: این پدیده در روزهای بسیار داغ و بسیار مرطوب مشاهده میشود. گیاه آب دریافت میکند اما نمیتواند آن را از طریق تبخیر و تعرق آزاد کند و همین موضوع منجر به انفجار رگههای برگ میشود. این مشکل منجر به ایجاد لکههایی روی برگها میشود.
عکس بالا: پوستههای دانه نیز میتوانند تحت تاثیر پدیدهی تراوش مایع قرار بگیرند. در سمت راست، پوستهی دانهای مشاهده میشود که بالغ است اما نتوانسته به صورت کامل برسد. چنین پوستههایی دارای انعطافپذیری پایین و شکاف هستند که به نظر به خاطر فشار سیال داخلشان است. این شکاف معمولاً به خودی خود درمان میشود، اما آب را از داخل پوستههای باز شده بیرون بیاورید، زیرا میتواند منجر به پوسیدگی شود.
عکسهای بالا: مسمومیت گیاهی: در تصویر سمت راست سوختگی برگ به واسطهی استفاده از حشرهکش و حضور مداوم زیر نور کامل خورشید است. در تصویر سمت چپ جوانههای واریتهی کریسپوم پس از بهکارگیری اسپری حشرهکش دیتان M45 از بین رفتهاند. به نظر این واریته به قارچکش حساسیت دارد.
منبع:tropicanursery
ترجمه شده توسط تیم سایت بذرکو
هرگونه کپی برداری از مقاله پیگرد قانونی خواهد داشت