نعناع فلفلی معمولاً در موقعیت‌های سایه و دارای رطوبت بهتر رشد می‌کند و ریزوم‌هایش گسترش بیشتری پیدا می‌کنند. جوانه‌های تازه از بوته‌های قدیمی برداشته شده و با فواصل ۴۵ سانتی‌متری در داخل زمین کاشته می‌شوند. آن‌ها به سرعت رشد کرده و در صورت مرطوب بودن دائم، سطح زمین را می‌پوشانند. برای پرورش خانگی آن را غالباً در گلدان می‌کارند تا از توزیع سریع آن جلوگیری شود. چنین کاری معمولاً با استفاده از تامین آب متناسب انجام می‌گیرد، البته نه در حدی که ریشه‌های گیاه در آب آغشته شوند.
برگ‌ها و بالای گل این گیاه مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ آن‌ها از زمان باز شدن گل‌ها جمع‌آوری می‌شوند و می‌توانند خشک شوند. شکل وحشی گیاه کمتر برای چنین اهدافی استفاده می‌شود و این در حالی است که گونه‌ی کشتی عمدتاً به واسطه‌ی اسانس موجود در گیاه مورد استفاده قرار می‌گیرد. امکان دارد پیش از عصاره‌گیری اجازه دهند که گیاه را روی زمین پهن کنند و بگذارند که کمی پژمرده شود و البته می‌توانند این کار را نکنند.
انتظار داشته باشید که گل‌ها به ارتفاع ۶ الی ۱۰ سانتی‌متر برسند و عمر نسبتاً طولانی داشته باشند. آن‌ها از اواخر بهار و در محیط داخلی کاشته می‌شوند و به رشدشان در فصل تابستان و پاییز ادامه می‌دهند. به همین دلیل است که این سری را «بدون توقف» نیز می‌نامند!
این گیاه دارای ارتفاع ۲۵ سانتی و عرض ۳۰ الی ۴۰ سانتی‌متری بوده و معمولاً به صورت فشرده رشد می‌کند. کاشت بگونیا از طریق بذر می‌تواند چالش‌برانگیز باشد و به همین دلیل استفاده از پلت را توصیه می‌کنیم. بذرهای بگونیا برای جوانه‌زنی به نور احتیاج دارند، بنابراین پلت‌های این گیاه را خیلی به صورت عمیق در خاک فرو نکنید. رطوبت را برای بذر نگه دارید. اگر چراغ مخصوص رشد گیاه را ندارید، می‌توانید از یک لامپ فلوئورسنت خوب در آشپزخانه بهره بگیرید. جوانه‌زنی معمولاً بین ۱ هفته الی ۱۰ روز طول می‌کشد، اما اگر بذر شما به کندی جوانه می‌زند، تسلیم نشوید. امکان دارد چند هفته‌ای طول بکشد تا گیاه به ناگاه از خواب بیدار شود.
وقتی که دانه‌ها جوانه زدند، آن‌ها را تمام روز زیر نور نگه دارید و از پایین شروع به تغذیه‌ی آن‌ها نمایید و البته آب کافی را نیز تامین کنید. صبر کنید تا دو مجموعه برگ واقعی بر روی جوانه ظاهر شود و سپس اقدام به تعویض گلدان کنید. هر زمان که دمای هوا بالا بود و شانس سرمازدگی وجود نداشت، می‌توانید آن را به محیط بیرون ببرید.
مصارف خوراکی و سایر مصارف
برگ‌های خشک یا تازه‌ی نعناع فلفلی می‌توانند به تنهایی یا در کنار سایر گیاهان در دمنوش‌ها مورد استفاده قرار بگیرند.
نعناع فلفلی برای طعم دادن به بستنی، شیرینی، آدامس و خمیردندان استفاده می‌شود. نعناع فلفلی را می‌توانید در برخی از شامپوها، صابون‌ها و محصولات بهداشتی بیابید.
مصارف پزشکی
روغن نعناع فلفلی طی تحقیقات ابتدایی قرار دارد تا از آن برای درمان سندروم روده‌ی تحریک‌پذیر استفاده شود. همچنین در طب سنتی از آن برای تعداد محدودی از مریضی‌های جزئی استفاده می‌شد که البته تاثیر این گیاه در آن بیماری‌ها نیز از نظر علمی تایید نشده است. نعناع فلفلی می‌تواند ضد نفخ، صفرا آور و ضد باکتری باشد و البته خاصیت خنک‌کنندگی دارد. به صورت موضعی، روغن نعناع فلفلی را برای درد عضلانی، درد عصبی و رهایی از خارش استفاده می‌کنند.
دوز بالا از روغن نعناع فلفلی (۵۰۰ میلی‌گرم) می‌تواند باعث تحریک مخاطی و سوزش قلب شود. تصور می‌شد که استفاده از نعناع فلفلی عملکرد اسفنکتر پایین مری را با مشکل مواجه می‌کند و بدین ترتیب موجب ریفلاکس اسید می‌شود که مطالعه‌ای به بررسی این تئوری پرداخت و آن را رد کرد. بنابراین استفاده از نعناع فلفلی در طعم دادن به داروهای ضد اسیدی ایمن می‌باشد.
مطالعاتی می‌گویند رایحه‌ی نعناع فلفلی می‌تواند خاصیت ارتقابخش را برای حافظه و هشیاری به همراه داشته باشد.
