معرفی گیاه آگاو برگ نخی | آگاو فیلیفرا | Agave filifera
آگاو برگ نخی | آگاو فیلیفرا | Agave filifera یکی از گونه‌های گیاهان گل‌دار در خانواده‌ی مارچوبگان است که بومی قسمت‌های مرکزی کشور مکزیک از کرتارو تا مکزیک استیت می‌باشد. این ساکولنت کوچک یا متوسط، خوشه‌هایی بدون ساقه را شکل می‌دهد که می‌توانند عرضی تا ۹۰ سانتی‌متر و طولی تا ۶۰ سانتی‌متر رشد کنند. برگ‌های آن در طیف سبز تیره الی سبز-برنزی هستند و نقش و نگارهای سفید و بسیار تزئینی دارند. ساقه‌ی گل تا ۳.۵ متر ارتفاع دارد و به‌صورت متراکم با گل‌های سبز-زرد الی بنفش تیره پوشانده شده که هر یک می‌توانند تا ۵ سانتی‌متر طول داشته باشند. گل‌ها در فصل پاییز و زمستان ظاهر می‌شوند.
این گیاه همیشه‌بهار، ساکولنت و چندساله در نواحی معتدل و در فصل زمستان، به محیط حرارتدیدهی داخلی نیاز دارد، اگرچه می‌تواند در ماه‌های تابستان به محیط بیرون انتقال داده شود. به‌طورکلی لزومی ندارد آگاو را هر سال تعویض گلدان کنید. اکثر گونه‌های رایج خیلی آرام رشد می‌کنند و خیلی طول می‌کشد که گلدانشان برای آن‌ها کوچک شود. بهتر است که خیلی کم به آگاو دست بزنید و آن را جابجا نکنید، زیرا دوست ندارد اذیت شود.
توصیف: آگاو برگ نخی | آگاو فیلیفرا | Agave filifera :
یک آگاو کوچک و میان‌مقیاس است که خوشه‌های جذابی از برگ‌های دارای بافت سخت را شکل می‌دهد. برگ‌ها سبز تیره هستند و تارهای سفید تزئینی را در راستای لبه‌های خودشان دارند. این آگاو در نهایت ساقه‌ی گلی ۲.۵ متری در انتهای خود شکل می‌دهد که شکوفه‌های بنفش و سبز دارد. اما این گیاه را عمدتاً به خاطر خوشه‌ی برگ‌هایش پرورش می‌دهند. خوشه‌ی اصلی پس از شکوفه دادن میمیرد، اما معمولاً گیاهچه‌های جدید از پایه جوانه می‌زنند تا یک چرخه‌ی زندگی جدید را شکل دهند. این محصول به شکلی آزادانه بن‌شاخه تولید می‌کند.
خوشه‌ها: بدون تنه، متراکم، دارای عرض ۳۰ الی ۶۵ سانتی‌متر و دارای ۶۰-۱۰۰ عدد برگ هستند.
برگ‌ها: ۱۵-۳۰ سانتی‌متر طول و ۲-۴ سانتی‌متر عرض دارند، صاف هستند، قسمت میانی‌شان عریض‌تر بوده و قسمت پایه‌ی آن‌ها باریک‌تر است. این برگ‌ها بافتی سخت دارند، انتهایشان تا حدودی انحنا دارد و دارای رنگ سبز تیره و درخشان هستند.
گل‌ها: ۳ الی ۳.۵ سانتی‌متر طول دارند، بر روی ساقه گل‌های کوتاه و کلفت رشد می‌کنند، ابتدا سبز هستند ولی بعدها رنگشان به قرمزی می‌زند. گلبرگ‌های آن نیز ۱۴ میلی‌متر طول و ۴ میلی‌متر عرض دارند.
کاشت و تکثیر: به‌سادگی و به‌عنوان یک گیاه خانگی پرورش داده می‌شود.
نرخ رشد: گیاهان دارای رشد متوسط هستند و با حصول بهترین شرایط می‌توانند توده‌هایی را به وجود بیاورند.
خاک: آن‌ها اکثر خاک‌ها را تحمل می‌کنند، اما بهترین عملکرد را در خاک ماسه‌ای و دارای زه‌کشی خوب دارند. به‌عنوان یک گیاه تزئینی آن‌ها داخل گلدان هم پرورش داده می‌شوند که در این صورت، اندازه‌ی کوچک‌تری نسبت به همتایانشان در محیط بیرون دارند. در گلدان آن‌ها به مخلوط خاک بسیار متخلخل نیاز دارند (مثلاً ۲ سهم خزه‌ی تورب با یک سهم لوم و یک سهم پومیس).
نیاز به نور: آن‌ها عملکرد خوبی را زیر نور کامل آفتاب یا مناطقی که در بعدازظهر تحت سایه هستند دارند. گیاهانی که در محیط بیرون کاشته می‌شوند در برابر خشک‌سالی مقاوم بوده و می‌توانند نور کامل آفتاب و گرمای شدید را تحمل کنند.
تعویض گلدان: از گلدان دارای زه‌کشی خوب بهره بگیرید.
آبیاری: این گیاه در تابستان‌ها رشد نسبتاً سریعی دارد البته اگر آب کافی را به آن بدهید و بگذارید در میان دو آبیاری خاکش کاملاً خشک شود. در طول فصل زمستان ماهی یک بار به آن بدهید، آن‌هم در حدی که صرفاً برگ‌هایش چروک نشوند. از شرایط اشباع آب اجتناب کنید.
کودرسانی: اگر از کود آهسته رهش که به‌صورت ویژه برای کاکتوس و ساکولنت فرمول‌بندی شده بهره بگیرید، به‌سرعت رشد خواهد کرد. آن را یکی دو بار در سال و در فصول بهار و تابستان استفاده کنید.
جان‌سختی: از منظر تئوریک این گیاه تا منفی ۱۰ درجه را تحمل می‌کند، علی‌الخصوص اگر خشک باشد. در زمستان آن را در یک منطقه‌ی خنک نگه دارید و در تابستان روی بالکن یا در پاسیو بگذارید. از آبیاری بیش‌ازحد و صبحگاهی در فصل زمستان آسیب می‌بیند.
مصارف سنتی: صمغ آن را تخمیر می‌کنند و برای تهیه‌ی یک نوشیدنی مکزیکی از آن بهره می‌گیرند. طناب، غذا، صابون و سایر محصولات نیز از الیاف و پالپ آن تولید می‌شوند.
هشدار: این گیاه به خارهای تیز مسلح است.
تکثیر: با بن‌شاخه‌هایی که غالباً پیرامون پایه‌ی گیاه در حال رشد هستند. همان بن‌شاخه‌ها را (در صورت وجود) در بهار یا تابستان جدا کنید و بگذارید این قلمه چند روزی بماند و سپس آن را داخل کمپوست بگذارید. تکثیر از طریق بذر نیز امکان‌پذیر است.
