بذر ساکولنت زیبای لاپیداریا مارگارتائه (Lapidaria margaretae)

گیاه ساکولنت، بدون ساقه و جمع‌وجوری که حداقل 2-3 جفت برگ به شکل سنگ (اگر کاشته شود تعداد برگ‌ها بیشتر خواهد شد) و 1 الی 3 شاخه (به ندرت توده را شکل می‌دهند) دارد.
برگ‌ها: برگ‌های دایروی-مثلثی که کلفت و عریض هستند، حاشیه‌های سفت و برجسته دارند، معمولاً از پایه به سمت رنگ سفید و صورتی تغییر رنگ داده درحالی‌که باقی برگ کم‌رنگ‌تر باقی می‌ماند. گره‌های داخلی کوتاه هستند و برگ‌هایی که در ادامه شکل می‌گیرند از پایه‌ی برگ به پشتیبانی یکدیگر پرداخته و بدین ترتیب قسمت بالایی گیاه جمع‌وجور می‌شود.
گل‌ها: آن‌ها در فصل پاییز، به صورت تکی و با عرض 5 سانتی‌متر ظاهر می‌شوند. آن‌ها تا 100 عدد گلبرگ زردرنگ را در پایه‌‌ی گل و 300-500 پرچم عمدتاً شق را در مرکز ایجاد می‌کنند.
کاشت: کاشت این گیاه در یک خاک باز، شن‌دار و دارای زه‌کشی خوب نسبتاً ساده است، اما اگر شرایط درست نباشد گیاه به سمت استهلاک حرکت خواهد کرد. آن‌ها نیاز به نور کامل و روشن آفتاب در تمام طول سال دارند. آن‌ها در هر زمان که شرایط گرم و آفتابی و آب کافی موجود باشد، با قدرت رشد خواهند کرد. آن‌ها در هوای بسیار گرم به دوره‌ی رکود می‌روند، علی‌الخصوص شب‌هایی که در داغ‌ترین ماه‌های تابستان واقعاً گرم هستند. آن‌ها در فصل پاییز به قوت رشد کرده و البته امکان رشدشان در بهار وجود دارد. آن‌ها احتمالاً در زمستان رشد زیادی را نشان نمی‌دهند اما اگر در یک موقعیت بسیار آفتاب‌گیر و در محیط درونی باشند، امکان رشدشان وجود دارد. در طول فصل رشد هر یک-دو هفته یک بار (بسته به رطوبت هوا) همانند یک کاکتوس آن‌ها را آبیاری کنید و بگذارید که آب کاملاً تخلیه و خاک کاملاً خشک شود و سپس سراغ آبیاری دوباره بروید. اگر شک دارید، آب ندادن ارجح است و کم پیش می‌آید که گیاه به واسطه‌ی آبیاری کمتر از حد از بین برود. درهرحال بیش از حد آب ندهید، چون آن‌ها مصرف‌کننده‌ی طمعکاری هستند و طی یکی دو روز به خاطر آب بیش از حد شکافته می‌شوند. اگرچه این شکافتگی منجر به تغییرشکل گیاه می‌شود، اما با پیشروی فصل رشد نمی‌توان آن را یک بیماری بزرگ قلمداد نمود. در مورد آبیاری در زمستان احتیاط به خرج دهید، زیرا امکان دارد رشد مصنوعی به واسطه‌ی فقدان نور آفتاب ایجاد گردد. این گیاه در دوره‌های زمانی کوتاه توانایی تحمل دمای منفی 4 درجه‌ی سانتی‌گراد را دارد..

منبع