بذر کمیاب میوه خوشمزه umbellata Elaeagnus

 مصارف خوراکی umbellata Elaeagnus

می‌توانید میوه و دانه‌ی این گیاه را بخورید. میوه‌ی این گیاه هم به صورت خام و هم به صورت پخته مصرف می‌شود. میوه‌ی این گیاه ترش و آبدار است که مصرف آن در حالت خام خوشمزه بوده و همچنین می‌توانید از آن مربا و کمپوت درست کنید. اگر بخواهید میوه را به صورت خام مصرف کنید، باید بگذارید به طور کامل برسد و در غیر این صورت طعم گس خواهد داشت. این میوه دارای 8.3 درصد شکر، 4.5 درصد پروتئین و 1 درصد خاکستر می‌باشد (منظور از خاکستر هر چیزی است که بعد از سوختن غذا باقی می‌ماند). در هر 100 گرم از این میوه، 12 میلی‌گرم ویتامین سی وجود دارد. بوته‌های بالغ در حیات وحش حدود 650 گرم میوه را در 2 الی 3 برداشت می‌دهند. میوه‌ی چیده‌شده به مدت 15 روز در دمای اتاق نگه داشته می‌شود. میوه حدود 8 میلی‌متر قطر داشته و دارای یک دانه‌ی بزرگ است. دانه‌ی این میوه نیز به صورت خام یا پخته مصرف می‌شود. می‌توانید دانه و میوه را با هم بخورید، اما ساختار دانه به گونه‌ای است که در داخل آن فیبرهایی مشاهده می‌شود.  

مصارف دارویی umbellata Elaeagnus

بذرکو هیچ مسوئلیتی در قبال اثرات منفی مصرف این گیاه قبول نمی‌کند. در نتیجه حتماً قبل از مصرف این گیاه به عنوان دارو، از یک فرد حرفه‌ای مشورت بگیرید.
رفع اسهال؛ سرطان؛ بیماری‌های قلبی؛ رفع سرفه؛ محرک.
گل‌های این گیاه برای رفع اسهال، بیماری‌های قلبی مفید بوده و می‌توانند نقش محرک را نیز ایفا کنند. دانه‌های زیتون پاییزه نیز می‌توانند به عنوان محرک در درمان سرفه استفاده شوند. روغن کشیده‌شده از دانه‌های این گیاه برای درمان عفونت‌های ریوی استفاده می‌شود. میوه‌ی بسیاری از گونه‌های این گیاه دارای منابع غنی ویتامین و مواد معدنی هستند که در میان آن‌ها می‌توان به ویتامین آ، سی و ای، فلاونوئید و سایر ترکیبات فعال از نظر زیستی اشاره نمود. همچنین منابعی غنی از اسیدهای چرب در میوه‌ی این گیاه یافت می‌شود که در کمتر میوه‌ای مشاهده می‌شوند. بررسی شده که این میوه می‌تواند احتمال ابتلا به سرطان را کاهش داده و در روند رشد سلول‌های سرطانی اختلال ایجاد کند.
سایر مصارف
سوخت؛ بادگیر.
این گیاه می‌تواند مانع موفقی ایجاد کند، حتی در مناطقی که در نزدیک دریا قرار دارند و بادخیز هستند. با توجه به عرض و ارتفاع این گیاهان از آن‌ها برای مقابله با وزش باد استفاده می‌شود. با استفاده از این گیاه نوعی پرچین در اطراف باغ ساخته می‌‎شود که منجر به غنی‌شدن خاک و تغذیه‌ی گیاهان مجاور نیز می‌گردد. از چوب آن نیز به عنوان یک سوخت خوب بهره گرفته می‌شود.

جزئیات کاشت

این گیاه در اکثر خاک‌هایی که زه‌کشی شده باشند، رشد می‌کند اگرچه خیلی به خاک‌های گچی کم‌عمق علاقه ندارد. زیتون پاییزه خاکی با کوددهی متوسط را ترجیح می‌دهد، اما در خاک‌های ضعیف و خشک نیز رشد می‌کند. در کل، خاک ماسه‌ای و لومی و همچنین موقعیتی آفتاب‌گیر را ترجیح می‌دهد. در مقابل خشک‌سالی و سرما مقاومت می‌کند و می‌تواند دمای 40- درجه‌ی سلسیوس را نیز تحمل کند. بسیار مشابه با زیتون گیلاسی می‌باشد، ولی فرایند گل‌دادن آن چند هفته بیشتر طول می‌کشد. گاهی اوقات به خاطر مصارف خوراکی‌اش کاشته می‌شود و گونه‌هایی با نام‌های مختلف دارد. دو گونه‌ی Cardinal و Red Wing میوه‌های جالبی می‌دهند (که البته بیشتر تزئینی هستند و خوش‌خوراک نیستند). Jazbo گونه‌ی دیگری است که خوراکی بوده و می‌گویند هنگامی که برسد، خودش از درخت جدا شده و در دستانتان می‌افتد. همین امر باعث می‌شود که این گونه ارزشمند باشد و در برنامه‌های مزرعه‌داران قرار گیرد. گل‌های این گیاه بسیار آروماتیک بوده و شهد زیادی دارند که به همین دلیل مورد اقبال زنبورها قرار می‌گیرند. آن‌ها چندریخت یا چند دگردیس هستند. به شدت در برابر آرمیلاریا مقاوم است. این بوته پس از گذشت 6 سال میوه می‌دهد. این گونه دارای رابطه‌ی همزیگری با برخی از باکتری‌های خاص خاک می‌باشد؛ این باکتری‌ها نوع خاصی از ندول‌ها روی ریشه ایجاد می‌کنند که برای تبدیل نیتروژن به آمونیاک در اتمسفر به کار می‌روند. این آمونیاک می‌تواند توسط همین گیاه و سایر گیاهان اطراف مورد استفاده قرار گیرد.. اگر زیتون پاییزه در باغ کاشته شود می‌تواند در محصول‌دهی سایر درختان نیز مفید واقع شود و میزان میوه‌دهی آن‌ها را 10 درصد بیشتر کند.

تکثیر

از طریق دانه صورت می‌گیرد. بهتر است این دانه در زمان رسیدن و ابتدای فصل پاییز کاشته شود. جوانه‌زنی آن در انتهای زمستان یا ابتدای بهار رخ می‌دهد، اگرچه ممکن است که 18 ماه نیز طول بکشد. اگر دانه از قبل ذخیره شده باشد، جوانه‌زدنش طول می‌کشد و ممکن است به 18 ماه برسد. می‌توانید از چینه‌بندی گرم به مدت 4 هفته و سپس چینه‌بندی سرد به مدت 12 هفته استفاده کنید. دانه معمولاً به صورت ناگهانی و به خوبی جوانه می‌زند. با بزرگ‌شدن بوته‌ها و رسیدنشان به ارتفاع 15 سانتی‌متر، آن‌ها را به گلدان‌های جداگانه منتقل کنید.