بذر گیاه گوشتخوار دروزرا دماغه یا دروزرا کپنسیس جیانت (DROSERA Sonnentau capensis v giant)

دروزرا کاپنسیس (دروزرا دماغه) به عنوان رایج‌ترین گونه‌های کاشته شده در میان دروزراها محسوب می‌شود، زیرا پرورش آن بسیار ساده است (اگر شرایط مطلوب به آن داده شود). دروزرا دماغه از ناحیه‌ی نیمه گرمسیری کِیپ در آفریقای جنوبی نشات می‌گیرد. دروزرا دماغه را عمدتاً به عنوان یک علف هرز در کلکسیون‌های دروزرا می‌شناسند، زیرا دارای ساقه‌های گل بلندی می‌باشد و مقادیر قابل توجهی از دانه را تولید می‌کند. انواع مختلفی از دروزرا دماغه وجود دارند که شامل نوع معمولی، باریک‌برگ، عریض‌برگ، گسترده‌برگ، «قرمز»، «آلبینو»، عظیم‌الجثه و بِینز کلوف می‌شوند. اکثر حالت‌های مختلف دروزرا دماغه که من تا کنون آزمایششان کرده‌ام، بسیار آسان و چشمگیر بوده‌اند.
خاک: می‌تواند تقریباً در هر خاکی به خوبی رشد کند. من دروزرا دماغه را در مخلوطی مساوی از تورب، ماسه، اسفاگنوم خالص دارای الیاف بلند (LFS) و پرلیت پرورش داده‌ام. حتماً قبل از استفاده، محتویات خاک را بشویید.
رطوبت خاک: خاک باید مرطوب باشد، اگرچه دروزرا دماغه می‌تواند خاک‌های نسبتاً خشک را نیز تحمل نماید.
رطوبت هوا: خیلی موردنیاز نیست. حداقل 50 درصد را توصیه می‌کنم.
ارتفاع گلدان: دروزرا دماغه در اکثر اندازه‌های گلدان رشد می‌کند. من 10 سانتی‌متر یا بلندتر را توصیه می‌کنم، زیرا دروزرا دماغه می‌تواند سیستم ریشه‌ی بلند و شاخه‌شاخه را توسعه دهد. یک گلدان بلند اجازه‌ی گسترش کافی را به ریشه‌ها می‌دهد و بدین ترتیب، گیاه می‌تواند به ماکزیمم ارتفاعش برسد.
سرعت مکانیزم تله: متوسط است. برگ‌ها طی چند ساعت به دور غذا پیچ خورده و آن را احاطه می‌کنند.
تغذیه: هر دو هفته یک بار به دروزرا دماغه غذا بدهید تا تولید گل و رشد سریع و مستحکمی داشته باشد. تغذیه فرایند گل دادن را تشویق می‌کند.
اندازه‌ی غذا: متوسط تا بزرگ
ابعاد گیاه: شکل معمولی از دروزرا دماغه که داخل گلدان 30 سانتی‌متری کاشته شده، 13 سانتی‌متر از طرفین گلدان بیرون می‌زند. این گیاه به مرور زمان تنه‌ی خود را شکل می‌دهد. دروزرا دماغه‌‎ی «آلبینو» نیز معمولاً در گذر زمان یک ساقه را تشکیل می‌دهد. قرار است که گونه‌ی عظیم‌الجثه‌ی این گیاه به گونه‌ای خاص بزرگ‌تر باشد، اما تا کنون در همان اندازه‌ی دروزرا دماغه‌ی معمولی باقی مانده است. «گونه‌ی قرمز» نیز به همان اندازه‌ی گونه‌ی «معمولی» رشد کرده اما برگ‌هایش باریک‌تر هستند.
دما: خیلی حساس نیست. این گیاه برای من در محدوده‌ی دمای 7 الی 32 درجه‌ی سانتی‌گراد رشد کرده است. کاری کنید که شرایط نیمه‌ گرمسیری برای دروزرا دماغه ایجاد شود.
گل‌ها: دروزرا دماغه معمولاً خودش صدها دانه را تولید می‌کند. در اکثر واریته‌ها، آن‌ها با گرده‌افشانی توسط خود گیاه آماده می‌شوند. هنگامی که تغذیه‌ی خوب فراهم شود، گونه‌های آلبینو و معمولی ساقه‌های گل بزرگی را تولید می‌کنند و به ازای هر ساقه بین 1000 الی 2000 دانه تولید می‌شود. من با دروزرا دماغه‌ی «قرمز» مشکلاتی را داشتم، اما فکر می‌کنم مشکل از نور بود که ساقه‌های گل را سوزانده بود. دروزرا دماغه‌ی بینزکلوف و عریض‌برگ هیچ‌گاه برای من گل ندادند.
تکثیر از طریق بذر: بسیار ساده است. نیاز به چینه‌بندی سرد ندارد. می‌تواند در صورت تغذیه‌ی غالب و درست، طی یک سال به بلوغ و گل‌دهی برسد.

منبع