بذر درخت زیبای ارغوان cercis siliquastrum

بذر درخت زیبای ارغوان cercis siliquastrum

اَرغَوان نام درختی است از سرده ارغوان.بلندی آن گاهی به ۱۲ متر هم می‌رسد، اما بیشتر به صورت درختچه‌است. ارغوان گیاه بومی سرزمین‌های جنوبی اروپا و جنوب غربی آسیاست نام علمی این گیاه cercis siliquastrum است و به یونانی به آن sixia می‌گویند.نامهای دیگراین درخت Judas Tree, Redbud   Cercis siliquastrum, commonly known as the Judas tree or Judas-tree درخت یهودا نیز می باشد
برگهای ارغوان به شکل قلب، بدون کرک و دارای کناره‌های صاف است. گلهای این درخت در اوایل بهار، در گروه های۳ تا۶ تایی، روی شاخه‌ها و حتی روی ساقه اصلی، پیش از رشد برگ‌ها پدید می‌آیند و چون عده آنها بسیار زیاد است، منظره زیبایی به درخت می‌دهد. مزه گل ارغوان ترش و نسبتاً مطبوع است. از این رو در بعضی از کشورها گل ارغوان را همراه سالاد می‌خورند یا در بعضی از غذاها می‌ریزند.

ارغوان در خاکهای آهکی پرقوت بهتررشد می‌کند و در برابر خشکی مقاوم است و به تابش مستقیم نور خورشید نیاز دارد. برای زیاد کردن این درخت، بذر آن را فروردین در هوای آزاد می‌کارند. این درخت را از راه پیوند و قلمه زدن نیز زیاد می‌کنند.ارغوان، درختی آشنا که مقاومتی بی‌نظیر دارد. این درخت هر جا که آب کم و خاک نامطلوب است سبز شده و محیط زیست ما راحیات بخشیده‌است.
امروزه مراکز حفاظت از منابع طبیعی آن را برای حاشیه شهرها و روستاها توصیه نموده و حتی بعضی از مراکز دولتی نهال ارغوان را تولید و به طور رایگان در اختیار علاقه‌مندان قرار می‌دهند.
این درخت در خاک‌های گچی و آهکی راحت رشد می‌کند و گرمای تند آفتاب و خشکی خاک را به آسانی تحمل می‌نماید. سرزمین مادری‌اش مناطق شرق مدیترانه‌است و در کشور ما گسترش زیادی دارد.
اوایل «اردیبهشت»، ارغوان تماشایی‌ترین زمان خود را می‌گذراند. در این هنگام در حالی که شاخه‌ها هنوز بدون برگ هستند، گل‌های خوشه‌ای و صورتی‌رنگش به حالت آویخته ظاهر می‌شوند و سپس برگ‌های سبز و قلبی‌شکل، آن شاخه‌ها را زینت می‌بخشد.
وقتی عمر گل‌ها به پایان رسید، بذرها در داخل محفظه‌هایی به نام نیام قرار گرفته و تمام طول سال روی شاخه‌ها باقی می‌مانند.

نام گذاری درخت ارغوان (Judas Tree):

در افسانه‌ها ارغوان درختی است که جبرائیل در هیبت آن بر موسی نازل گردید. ریشهٔ واژهٔ فارسی ارغوان که هم‌ریشه‌هایش در بسیاری از زبان‌های دیگر از جمله آرامی، عربی، عبری، و اوگاریتی هم وجود دارد، نهایتاً به واژهٔ باستانی اکدی argamannu می‌رسد (که از طریق اکدی گونهٔ آشوری جدید وارد این زبان‌ها شده است، که در آن /m/ میان دو مصوت به /w/ تحول می‌یافته است: argawannu). که به معنی رنگ بنفش مایل به قرمز است. ارغوان درختی است از خانواده پروانه آسا و از مشخصات بارز آن این است که این درخت در اول بهار میروید و دارای گل‌های نیام که از مشخصه این تیره‌است می‌باشد و گل‌های آن زودتر از برگهای آن در میاید و دارای شاخه‌های متقابل می‌باشد. این نام در ایران به عنوان نام دختر نیز استفاده میشود.

شرایط مناسب برای کاشت ارغوان(Judas Tree):

ارغوان، مناسبِ باغچه‌های بزرگ یا حاشیه کنار پیاده‌روهاست. این درخت به نورِ فروانِ آفتاب احتیاج دارد. آن را در محل‌های کم‌نور نباید کاشت. از سویی دیگر به سرما حساس است و مناسب مناطق سردسیر نیست. در عوض در مناطق مرکزی کشور و در حاشیه کویر به آسانی می‌روید. راز سلامتی این گیاه در قابل نفوذبودنِ خاک است، هر قدر خاک زهکش بهتری داشته باشد ارغوان سالم‌تر می‌ماند. اگر در کنار دیوار غرس شود ممکن است ریشه‌های عمیقش به استحکام دیوارها آسیب برساند.

کاشت نهال:
موقعی که درخت هنوز بدون گل و برگ و یا به اصطلاح در خواب زمستانه به سر می‌برد زمان مناسبی برای انتقال به باغچه است. حجم گودال باید مناسب با حجم ریشه باشد. قبل از انتقال نهال، هرس ریشه‌های پوسیده ضروری است.

منابع:
https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D8%B1%D8%BA%D9%88%D8%A7%D9%86