مامیران کبیر یک گیاه چندساله با قامتی راست است که ارتفاع آن بین 30 الی 120 سانتیمتر میباشد. برگهای این گیاه در هر دو طرف ساقه رشد کرده و دارای شکل چنگالی با لبههای موجدار هستند که ارتفاعشان به 30 سانتیمتر نیز میرسد. هنگامی که بدنهی این گیاه زخمی شود، از خود شیرابهای با رنگ زرد متمایل به نارنجی خارج میکند.
هر گل از چهار گلبرگ زرد به درازای 1 سانتیمتر و دو کاسبرگ تشکیل میشود. گونهای از این گیاه که دارای دو ساقهی گل است، بیشتر در طبیعت یافت میشود. از اواخر بهار تا فصل تابستان میتوان گونههایی از این گیاه را مشاهده کرد که در آنها از یک ساقه، 4 گل بیرون آمده باشد.
بذرهای آن سیاه و کوچک هستند که در یک کپسول استوانهای و بلند حمل میشوند. هر یک از این بذرها دارای یک برجستگی در لایهی بیرونیشان (گوشتاله) هستند که موجب جذب مورچهها در حین بذرافشانی میشود.
این گیاه در دستهی گیاهان مهاجمِ موجود در مناطق طبیعی قرار میگیرد. در دورهی بذرافشانی، گیاهان قدیمی را عمدتاً از طریق بیرونآوردنشان از ریشه یا اسپریزنی کنترل مینمایند.
Chelidonium majus که تحت عناوین مامیران کبیر، tetterwort (البته نام tetterwort به گیاه بنسرخ یا خونریشه نیز اطلاق میشود)، nipplewort (گل خورشیدی) یا swallowwort نیز شناخته میشود، یک گیاه چندساله و بدون ساقهی چوبی است و به عنوان یک گونهی منفرد در رستهی مامیران تلقی میشود. این گیاه، بومیِ اروپا و آسیای غربی میباشد و به صورت گستردهای در مناطق مختلف آمریکای شمالی نیز رویت میشود.
در حالی که مامیران کبیر متعلق به خانوادهی شقایقیان است، مامیران صغیر در گروه آلالگان قرار میگیرد.
در استفاده از دوز این گیاه باید دقت شود و طبق دستور پزشک مصرف شود استفاده بیش از حد سمی می باشد
منبع:سایت ویکی
مامیران یا “مامیزان کبیر” گیاهی داروئی از تیره “خشخاش Papaveraceae” است که نام علمی آن”Chelidonium Majus”می باشد .مامیران ،” گیاه پرستو ” میز نامیده میشود.
گیاهی است علفی، چندساله با شیره نارنجی رنگ، منشعب به رنگ سبز تیره، واجد كرك های پراكنده و دارای بن ساقه ای پوشیده از قاعده های پایای برگ ها و ساقه ای منشعب به ارتفاع ۹۰- ۳۰ سانتیمتر. برگ ها شانه ای دارای ۷-۵ برگچه تخم مرغی تا مستطیلی شكل. گل آذین چتر مانند آن دارای ۶-۲ گل، گل با دو كاسبرگ آزاد و ریزان و چهار گلبرگ كامل زرد رنگ، واژ تخم مرغی است. پرچم ها زرد رنگ، میوه به شكل كپسول كشیده، كمابیش مستقیم و فاقد كرك است.
دانه های آن سیاه رنگ هستند. اندام دارویی مامیران قسمت هوایی گیاه است كه در هنگام گل دادن جمع آوری می شوند. از مامیران به صورت خوراكی به عنوان صفراآور، ضداسپاسم، مسكن (ضعیف) و مدر و به صورت موضعی در درمان زگیل استفاده می شود. در طب گذشته از تمام قسمت های گیاه مامیران به ویژه شیرابه و ریشه آن در درمان ناراحتی های پوستی به ویژه برص، درد دندان و نیز به عنوان صفراآور استفاده می كردند.
خواص داروئي:
- توجه نمایید در استفاده این دارو باید دوز خاصی مصرف شود و اگر بیشتر مصرف شود سمی می باشد
- تمام قسمت هاي اين گياه و شيره آن مصرف دارويي دارند البته ريشه آن قوي تر از بقيه قسمت هاي آن است
- جوشانده و يا دم كرده ماميران براي درمان سرطان معده بكار مي رود
- در معالجه آسم اثر مفيد درد
- تشنج را برطرف مي كند
- فشار خون را پائين مي آورد
- ادرار آور و ملين است
- درمان كننده تصلب شرائين است
- دردهاي سرطاني را ساكت مي كند
- براي معالجه آنژين دپواترين از آن استفاده مي كنند
- براي درمان آب آوردن بدن مفيد است
- سنگ كليه را خرد كرده و دفع مي كند
- براي معالجه نقرس مفيد است
- داروي خوبي براي برطرف كردن بيماريهاي كبدي است
- براي درمان زخم ها ي چركين ، ريشه له شده ماميران را مانند ضماد روي اينگونه زخم ها بگذاريد همچنین درمان زگیل مناسب است
- شيره ماميران داروي موثري براي از بين بردن زگيل و يا ميخچه است . اين شيره را با گليسرين به سنبت مساوي مخلوط0
منبع:.beytoote
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.