بذر هندوانه موشی یا هندوانه مینیاتوری | Melothria scabra
هندوانه موشی یا هندوانه مینیاتوری که از آن با نام خیار ترشی مکزیکی نیز نام برده می شود یک محصول کمیاب از سری گیاهان خوراکی میباشد.این میوه به اندازه بسیار کوچک، جالب و بامزه (بخاطر شکل کوچکش) جذاب می باشد و دارای طعمی همانند خیار و لیمو بوده.گیاه مقاومت بالایی به خشکی دارد و نگهداری آن برای یک فرد ساده در منطل ساده بوده و میتوانید آن را بصورت ساده کشت کرده و در عرض چند ماه محصولات بسیار زیبایی همانند انگورهای بزرگ در شاخه های آن ایجاد کرده و با قرار دادن ان در منزل چشم هر بیننده ای را به خود جلب کنید
این محصول را می‌توان یک خیار ویژه و کوچک دانست یا اینکه آن را بامزه‌ترین هندوانه‌ی دنیا نام‌گذاری کرد؟ این پرسش آزاردهنده است.
هندوانه‌ی موشی که آن را تحت عنوان هندوانه‌ی مینیاتوری مکزیکی یا خیار ترشی مکزیکی نیز می‌شناسند، یک هندوانه‌ی کوچک میباشد که در بازار کشاورزان سروصدایی به پا کرده است. میوه‌های آن آن‌قدر کوچک هستند که داخل یک قاشق چای‌خوری جا بشوند، اما یکی از آن‌ها را گاز بزنید تا طعم خالص خیار با ته‌مایه‌هایی از لیمو زیر زبانتان بیاید.
این گیاه عاری از آفت بوده، رشد وافری دارد و بهره‌وری آن بالا است؛ بدین ترتیب باغبان‌ها برای افزودن موردی جدید به منوی خود سراغی از این پیچک غیرمعمول می‌گیرند.
این گیاه که بسیار مشابه با خیار معمولی است، برگ‌هایی به اندازه‌ی کف دست و پیچک‌هایی دارد که از نظر اندازه اندکی کوچک‌تر هستند. گل‌های تکی، کوچک و زردرنگ با 5 گلبرگ بر روی محور برگ رشد می‌کنند. این گیاه در خانواده‌ی خیارها تا حدی غیرمعمول است، زیرا گل‌های مونث آن زودتر از مذکرها ظاهر می‌شوند.
این پیچک که از زمان آزتک محبوبیت داشته، جریان مداومی از میوه‌ها را در طول فصل تابستان تامین می‌کند. صرف‌نظر از ظاهر زیبا و قابل تحسینش، این محصول پرورش ساده‌تری نسبت به خیار معمولی دارد. پیچک‌های این محصول توسط آفات نادیده گرفته می‌شوند، در برابر خشک‌سالی مقاوم است و در صورتی که در منطقه‌ای محافظت‌شده از نور آفتاب قرار داشته باشد، محیط و شرایط بیرون را می‌پسندد. این گیاه از جذابیت و بهره‌وری لازم برای کاشت در گلدان‌های آویز برخوردار است. آن را در اردیبهشت کاشته و در حدفاصل مرداد تا مهر منتظر برداشت باشید.
این محصول را می‌توان همان خیار معمولی میل کرد – در سالاد، سالسا یا خیارشور و ترشی. از آن در تهیه‌ی نوشیدنی‌ها و غذاهای متنوع بهره گرفته می‌شود.
گیاه هندوانه‌ی موشی تا عرض 10 الی 15 سانتی‌متر و ارتفاع 1.2 الی 1.5 متر رشد می‌کند. می‌توان آن را یک گیاه چندساله دانست که هر سال برای شما میوه می‌آورد. در انتهای پاییز و زمانی که دوره‌ی حاصل‌دهی به پایان رسید، ریشه‌ی تربچه‌مانند و اصلی هندوانه‌ی موشی را از خاک بیرون آورده و آن را در کمپوست کم‌رطوبت و در محیط گاراژ یا زیر سایه بگذارید. دوباره در اوایل اردیبهشت آن را بیرون آورده و به خاک منتقل کنید تا زود به دوره‌ی حاصل‌دهی برسد.
پرورش هندوانه‌ی موشی
زحمت زیادی ندارد. کافی است کاشت آن را در محیط داخلی و هم‌زمان با جوانه‌ی خیار آغاز کنید و سپس در زمان مشابه آن را به محیط بیرون انتقال دهید. در واقع هندوانه‌ی موشی نسبت به اکثر خیارها تحمل بیشتری در برابر هوای خنک دارد که همین امر یک امتیاز مثبت برای این محصول است. گیاه مقاومت نسبتاً خوبی در برابر خشک‌سالی دارد، پس نیازی به سرپناه گلخانه، هرس‌کاری خیلی خاص یا تکنیک‌های پرورش عجیب نیست.
گیاه پیچک‌های زیبا و پربازدهی می‌سازد که می‌توانند به فاصله‌ی نزدیک از یکدیگر کاشته شوند، مثلاً می‌توان فاصله‌ی 15 سانتی‌متری میان گیاهان در نظر گرفت.
البته هندوانه‌ی موشی را می‌توان کلاً در محیط داخلی پرورش داد، به شرطی که حرارت و نور کافی را دریافت کند، مثلاً اگر کنار طاقچه‌ی پنجره در یک اتاق نشیمن گرم قرار بگیرد.
کاشت هندوانه مینیاتوری
برای خرید بذر هندوانه موشی آن را از سایت بذرکو تهیه کرده آن را در هر فصلی از سال در دمای 20 الی 30 درجه بکارید در فضای بیرونی نیزبین ماه‌های اسفند و اردیبهشت در زمین یا گلدان در خارج از منزل بکارید. دانه را به سمت پایین در کمپوست قرار داده و آن را تا حدی فشار دهید که دیگر اثری از آن پیدا نباشد.(دو برابر قطر بذر زیر خاک باشد) آن را به صورت کامل آبیاری کنید و دمای جوانه‌زنی را حدود 24 درجه‌ی سانتیگراد نگه دارید. زمانی که دو یا سه برگ رشد کردند، دما را به حدود 18 الی 21 درجه کاهش دهید.
این محصول بر خلاف سایر اقلام مشابه برای جوانه‌زنی نیاز به زمان طولانی‌تر و حدود 4 هفته‌ای دارد. عامل موثر برای تسریع این امر حرارت دادن است. معمولاً طاقچه‌ی آفتاب‌گیر فوق‌العاده است، اما اگر هوا خیلی سرد باشد میتوانید از تکثیرکننده بهره بگیرید.
برداشت
بین ماه‌های مرداد تا مهر انجام میگیرد. آن‌ها را زمانی که به اندازه‌ی انگور رسیدند اما هنوز سرحال و سفت هستند بچینید. محصولات ظریف‌تر و آن‌هایی که کمتر از 2.5 سانتی‌متر طول دارند و هنوز دانه نزده‌اند، برای سالاد مناسب‌تر هستند. میتوانید با فشار دادن آن‌ها این لطافت را متوجه شوید. اگر طولشان از 2.5 سانتی‌متر فراتر رفته و سفت به نظر می‌رسند، بهتر است که آن‌ها را برای خیارشور استفاده کنید.
یکی از آزاردهنده‌ترین بخش‌های خیار، پوست کردن و جدا کردن دانه‌های آن است که در این محصول چنین نیازی احساس نمی‌شود. کافی است آن را نصف کرده و استفاده کنید.
اصالت
هندوانه‌ی موشی اصالتاً به مکزیک و آمریکای مرکزی تعلق دارد. مردمان بومی آمریکا از این هندوانه برای مصارف غیرخوراکی ازجمله پزشکی نیز بهره می‌گیرند.
نگهداری دانه
اگر می‌خواهید دانه‌ها را نگهداری کنید، رسیده‌ترین محصول را برگزینید. به احتمال زیاد باید دنبال هندوانه‌های کوچکی بگردید که روی زمین افتاده‌اند و می‌توان این امر را نشانه‌ای بر رسیدن محصول دانست. هندوانه‌ها را به داخل برده و بگذارید یکی دو هفته‌ای بماند تا بیشتر برسد. سپس آن را بریده و با قاشق دانه‌ها را بیرون بکشید.
انبوه دانه‌ها را در خمرهی آب گذاشته و بگذارید برای حداقل 5 روز تخمیر شوند (این کار ویروس‌های احتمالی موجود در دانه را از بین خواهد برد). زمانی که یک لایه‌ی ضخیم کف شکل گرفت و بهترین دانه‌ها به بخش‌های پایین‌تر منتقل شدند، لایه‌ی کف را زدوده و باقی مخلوط را بشویید. سپس دانه‌ها را بر روی صفحه‌ای خنک قرار داده و صفحه را در اتاقی دارای تهویه‌ی خوب بگذارید و اجازه دهید حداقل دو هفته همین‌گونه بماند. دانه‌ها را داخل شیشه‌ی دربسته و در مکانی خنک قرار داده و بگذارید تا سال بعد بمانند. اگر دانه به خوبی نگهداری شود، باید بین هشت تا ده سال بارور بماند.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.