بذر چارد سوئیسی یا برگ چغندر سوئیسی رنگین کمان (Swiss Chard)

توصیف چارد سوئیسی یا برگ چغندر سوئیسی رنگین کمان (Swiss Chard)

چغندر سوئیسی که در مجموعه‌ای از رنگ‌های شفاف و زیبا موجود بوده و از رایحه‌ای ملایم و زمینی بهره می‌گیرد، یک جایگزین خوشمزه و جالب برای سبزیجات برگ‌دار نظیر اسفناج و کاهو می‌باشد. این گیاه باغی دارای فصل رشدی طولانی بوده و می‌توان به راحتی از آن در دستور پخت غذاهای مختلف استفاده نمود. از آنجایی که باید زمان زیادی را در باغچه کار کنید تا به محصول برسید، چرا محصولی نکارید که برای شما بازدهی بیشتری داشته باشد؟

پرورش چارد سوئیسی یا برگ چغندر سوئیسی رنگین کمان (Swiss Chard)

به منظور این‎که خاکتان برای چغندر آماده شود، 5 الی 10 سانتی‌متر کمپوست را در 15 سانتی‌متری بالای خاک مخلوط نمایید. کاشت بذر را به صورت مستقیم، در فصل بهار و در عمق 1.5 الی 2.5 سانتی‌متری انجام دهید. البته می‌توانید در فصل تابستان هم کشت داشته باشید تا محصول پاییزی برداشت کنید. به اختیار خودتان می‌توانید جوانه‌ها را پرورش داده و پس از این‌که 4 الی 6 برگ بالغ رویشان شکل گرفت، آن‌ها را به باغچه منتقل نمایید. در حین کاشت، فاصله‌ی میان بوته‌ها را بین 15 الی 20 سانتی‌متر در نظر بگیرید.
پرورش
هر هفته 2.5 الی 5 سانتی‌متر به گیاه چغندر سوئیسی آب بدهید و اطرافش مالچ بریزید تا رطوبت خاک حفظ شده و علف‌های هرز دور نگه داشته شوند. در مراحل اولیه‌ی رشد، از جوانه‌ها محافظت کرده و تعویض گلدانشان را با روکش انجام دهید.
برداشت
در هر زمانی که برگ‌ها شکل گرفتند، می‌توانید چغندر سوئیسی را چیده و مصرف نمایید. برای این‌که همین پاییز بتوانید چغندر بالغ برداشت کنید، برگ‌های دارای اندازه‌ی کامل را از بیرون گیاه ببرید.
برای دیدن روش کاشت ویدئویی وارد تب روش کاشت شوید و فیلم را مشاهده نمایید

مزایای برگ چغدر

مزایای برگ چغندر برای سلامتی
درحالی‌که برگ چغندر به اندازه‌ی سایر سبزیجات نظیر اسفناج و چغندر مورد مطالعه قرار نگرفته، اما باز هم در بسیاری از رژیم‌های سلامتی پیرامون دنیا از آن به صورت روتین استفاده می‌کنند. این گیاه دارای نمایه‌ی پرباری از مواد مغذی گیاهی می‌باشد که می‌توانید این موضوع را از گستره‌ی رنگ‌ ساقه‌ها و رگبرگ‌های گیاه متوجه شوید. مواد مغذی گیاهی منبعی غنی از آنتی‌اکسیدان، عناصر ضدالتهاب و عواید کلی برای بدن هستند.
برگ چغندر دارای کالری بسیار پایینی می‌باشد، به گونه‌ای که هر 100 گرم از برگ‌های تازه و خام آن 19 کالری دارد. همچنین این گیاه منبعی غنی از ویتامین سی است و 100 گرم از برگ‌های تازه‌ی آن، 33 درصد از مقدار توصیه‌شده‌ی این ویتامین را برای بدن فراهم می‌کنند. ویتامین سی به دفع رادیکال‌های آزاد و گونه‌های واکنش‌دهنده‌ی اکسیژن (ROS) کمک می‌کند. مصرف مداوم غذاهای غنی از ویتامین سی را با حفظ بافت متصل‌کننده‌ در شرایط نرمال، جلوگیری از کمبود آهن و ارتقای سیستم ایمنی بدن مرتبط می‌دانند.
برگ چغندر به عنوان یک منبع غنی و توصیه‌شده از ویتامین کا، اسیدهای چرب امگا 3 و آنتی‌اکسیدان‌های فلاوانوئید نظیر بتا کاروتن، آلفا کاروتن و زیازانتین محسوب می‌شود. همچنین می‌توان برای تامین گروه ویتامین‌های بی ازجمله فولات، نیاسین، ویتامین B6 (پیریدوکسین)، تیامین و اسید پانتوتنیک روی آن حساب کرد. این ویتامین‌ها برای عملکرد بهینه‌ی متابولیسم سلولی ضروری هستند.
از منظر محتوای معدنی، این سبزی دارای مس، کلسیم، سدیم، پتاسیم، آهن، منگنز و فسفر می‌باشد. پتاسیم را تحت عنوان «نمک خوب» می‌شناسند و به واسطه‌ی نقشش در کاهش فشار خون شناخته می‌شود، درحالی‌که آهن برای اکسیداسیون سلولی و شکل‌گیری گلبول‌های قرمز خون مورد احتیاج است.

راهنمای کاشت:

می توانید بذرها را همانند کاهو جوی چوی کاشت کنید یا به روش سبزیجات که راهنمای آن در قسمت تب راهنمای کاشت ذکر شده کاشت نمایید:

دقت کنید قبل از کاشت بذرها حتما آن را به مدت 12 الی 24 سات درون اب ولرم قرار دهید
کلم یا کاهو جوی چوی می‌تواند به صورت مستقیم درون خاک کاشته شود یا اینکه برای دریافت محصولات بهاری و پاییزی، ابتدا در محیط داخلی کشت شده و سپس به محیط بیرون انتقال داده شود..
کاشت بذر در محیط درونی
در مناطق شمالی دانه‌ها را از بهار تا ابتدای تابستان بکارید؛ در جنوب و سایر نواحی عاری از سرمازدگی، کاشت باید از پاییز تا بهار باشد.
8 هفته پیش از انتقال به محیط بیرون، کاشت را در محیط درونی انجام دهید.
بذرها را ابتدا به مدت 24 ساعت درون اب ولرم قرار دهید سپس در عمق 6-7 میلی‌متری و در خاک مخصوص جوانه‌زنی بذر بکارید.
خاک را در دمای 21 درجه‌ی سانتی‌گراد و در شرایط مرطوب نگه‌داری کنید.
جوانه‌ها باید بین 10 الی 21 روز ظاهر شوند.
از زمانی که جوانه‌ها ظاهر شدند، میزان زیادی نور را در کنار یک طاقچه‌ی آفتاب‌گیر فراهم نمایید یا جوانه‌های 7-10 سانتی‌متری را روزانه 16 ساعت در زیر لامپ‌های فلوئورسنت مخصوص رشد گیاه بگذارید. با افزایش ارتفاع گیاه، نور را افزایش دهید. لامپ‌های رشته‌ای برای این فرایند عمل نمی‎‌کنند، زیرا بیش از حد داغ می‌گردند. اکثر گیاهان نیاز به یک دوره‌ی تاریکی دارند تا پرورش پیدا کنند و هیچ‌گاه 24 ساعته به آن‌ها نور ندهید.
جوانه‌ها نیاز به کود زیادی ندارند و هر 3-4 هفته یک بار با استفاده از دستورالعمل‌های سازنده‌ به آن‌ها کودرسانی نمایید.
پیش از این‌که کاشت در باغچه را انجام دهید، جوانه‌ها باید سختی‌سازی شوند. گیاهان جوان را یک هفته به مناطق محصور ببرید تا به شرایط بیرون عادت کنند. اوایل کار حتماً از آن‌ها در برابر باد و آفتاب داغ محافظت نمایید. اگر سرما در شب‌ها عامل تهدید است، گلدان‌ها را پوشانده یا به داخل بیاورید و صبح دوباره آن‌ها را به بیرون ببرید. این فرایند سختی‌سازی ساختار سلولی گیاه را قوی کرده و از شوک آن می‌کاهد.
کاشت مستقیم در باغ
در مناطق شمالی، از بهار تا ابتدای تابستان بذرها را بکارید؛ در مناطق جنوبی و سایر مناطق عاری از سرمازدگی، کاشت را از پاییز تا بهار ادامه دهید.
در اواسط تابستان، کاشت را در خاک متوسط و در یک منطقه‌ی آفتاب‌گیر انجام دهید تا محصول پاییزی داشته باشید.
میان ردیف‌های کاشت 60 سانتی‌متر فاصله در نظر بگیرید، بذرها را در عمق کم بکارید و روی آن‌ها 6-7 میلی‌متر خاک نرم بریزید.
خاک را نسبتاً مرطوب نگه‌ دارید و آبیاری را به آرامی انجام دهید.
جوانه‌ها طی 10 الی 21 روز ظاهر می‌شوند.
وقتی که جوانه‌ها به ارتفاع 5-8 سانتی‌متری رسیدند، آن‌ها را هرس کنید به گونه‌ای که میانشان 60 سانتی‌متر فاصله باشد.
نحوه‌ی پرورش
در طول فصل رشد، رشد علف‌های هرز را تحت کنترل نگه دارید. علف‌های هرز بر سر به دست آوردن آب، فضا و مواد مغذی با گیاهان می‌جنگند، بنابراین یا با استفاده از کاشت مداوم و یا بهره‌گیری از مالچ کنترلشان کنید تا از جوانه‌زنی بذرهایشان جلوگیری شود. در هنگام جداسازی علف هرز، مزاحمتی برای خاک پیرامون گیاه ایجاد نکنید.
گیاهان را به خوبی در دوره‌های خشک آبیاری نمایید تا رشد سریع و بدون مزاحمت ارتقا پیدا کند.
بیماری‌ها و آفات را رصد نمایید. در صورت نیاز با کمپانی‌های مربوط به سم‌پاشی تماس بگیرید. در زمانی که جوانه‌ها کوچک هستند، بر روی آن‌ها روکش بیاندازید تا آفات دور نگه داشته شوند.
نکات برداشت و نگه‌داری
سر گیاه را در زمانی که سفت شد، جدا نمایید.
ساقه‌ها را مطابق با سطح خاک ببرید و برگ‌های بیرونی را جدا نمایید. هنگامی که سر مرکزی برداشت شد، سرهای کوچک‌تر در پایه رشد پیدا می‌کنند.
سرها را به صورت خام یا پخته مصرف نکنید.
 کلمی که در پاییز برداشت شده را اگر در دمای 5 درجه‌ی سانتی‌گراد و در رطوبت بالا نگه‌داری کنید، به مدت چند ماه خواهد ماند.