ساقه‌ها: دایروی، باریک، شق، سبز لیمویی، دارای طول 90 الی 15 سانتی‌متر و قطر 3.5 الی 4 سانتی‌متر هستند. دنده‌های زیادی روی آن‌ها مشاهده می‌شود.
دنده‌ها: بین 14 الی 17 دنده‌ی کم‌ارتفاع و مدور با ارتفاع2 میلی‌متر و عرض 7 میلی‌متر مشاهده می‌شود.
هاله‌ها: رنگ قهوه‌ای روشن دارند، با افزایش عمر گیاه عریان می‌شوند، فواصلشان به یکدیگر نزدیک و حدود 3-4 میلی‌متر است.
خارهای شعاعی: بین 13 الی 22 خار نازک، تیز، سوزن مانند و نامساوی با طول‌های 4 الی 30 میلی‌‌متر روی کاکتوس مشاهده می‌شوند. آن‌ها سفید، طلایی کمرنگ، خاکستری یا قهوه‌ای هستند.
گل‌ها: روزانه، بسیار تماشایی و در طیف رنگی قرمز روشن-صورتی می‌باشد. طول آن بین 3.5 الی 5 و قطر آن بین 2 الی 2.5 سانتی‌متر است.
فصل شکوفه‌دهی: این گیاه در نیمه‌ی بهار و در ادامه در فصل تابستان گل می‌دهد. گاهی اوقات گیاه به طرز غافلگیرکننده‌ای زیاد گل می‌دهد، علی‌الخصوص اگر عمری از آن گذشته باشد. کاسه‌ی گل اندکی فشردگی دارد. گلبرگ‌های آن مورب، تیز و قرمز هستند و طولشان تا 15 میلی‌متر هم می‌رسد. در ابتدای لوله‌ی گل می‌توانید کرک‌ها را مشاهده نمایید. پرچم‌ها در دو ردیف مشاهده می‌شوند و بساک‌‎های بنفش تیره دارند.

عکس: گلهای بسیار زیبای کاکتوس کلیستو کاکتوس سامایپاتانوس | Bolivicereus samaipatanus | Cleistocactus samaipatanus

فصل شکوفه‌دهی: اگر شرایط رشد بهینه باشد، گیاه می‌‎تواند گاه به گاه در حدفاصل اواخر زمستان تا پاییز سال بعد گل بدهد. اوج شکوفه زدن گیاه در ماه فروردین است (سایر گونه‌های سلیستوکاکتی نیز در همین ماه گل می‌دهند).
میوه‌ها: میوه‌های کروی و کوچک که بین 9 الی 11 میلی‌متر طول و 7 الی 9 میلی‌متر عرض دارند. این میوه‌ها قرمز بوده و کرک‌های متراکم سفید و قهوه‌ای دارند.
دانه‌ها: ریز، قهوه‌ای-مشکی یا تماماً مشکی هستند.
کاشت: سلیستوکاکتوس سامایپاتانوس کاشت ساده‌ای دارد و به همین دلیل می‌گویند برای آماتورها گزینه‌ی مناسبی است. می‌توان علاوه بر گلدان معمولی آن را در گلدان‌های آویز نیز کاشت.
خاک‌: از خاک کاکتوس شل و دارای زه‌کشی مناسب استفاده کنید.
تعویض گلدان: از آنجایی که رشد این کاکتوس زیاد است به فضای زیادی برای ریشه‌هایش احتیاج دارد. هر دو سال یک بار یا زمانی که فضای گلدان برای ریشه‌‎های کاکتوس کم است، باید تعویض گلدان و تعویض خاک را انجام دهید. درهرحال، تعویض گلدان لزوماً به این معنا نیست که آن را به گلدان بزرگ‌تری انتقال دهید.
نور آفتاب: نیاز به نور روشن و فیلترشده دارد. باید مقاطعی زیر نور آفتاب و در مقاطع دیگر زیر سایه باشد. البته نباید نور مستقیم آفتاب به آن بخورد چون آفتاب‌سوختگی ایجاد خواهد کرد.
آبیاری: آن‌ها در طول فصل رشد نیاز به آبیاری متوسط دارند، اما پس از آبیاری اجازه دهید که کاملاً خاک خشک شود و سپس دوباره فرایند را از سر بگیرید. این امر می‌تواند در دوران تابستان به صورت هفتگی یا حتی در فواصل کمتر انجام بگیرد، البته اگر هوا به اندازه‌ی کافی آفتابی باشد. بدین روش گیاه شمایلی سالم پیدا خواهد کرد. وقتی که با شروع ماه آبان دما شروع به افت کرد، گیاه را نسبتاً خشک نگه داشته و در زمستان دیگر آب ندهید. گیاه می‌تواند در فصل زمستان بدون هیچ‌گونه حمایت در محیط بیرون زنده بماند (مقاوم تا دمای منفی 2 درجه)، اما در این شرایط امکان پوسیدگی هم هست.
کودرسانی: در دوران رشد فعال، گاه به گاه از کود دارای پتاسیم بالا برای تغذیه بهره بگیرید.

عکس: کاکتوس مناسب سبدآویز Cleistocactus samaipatanus

جان‌سختی: اگر در فصل زمستان محدوده‌ی دما را بین 5 تا 15 درجه نگه داشته و نور فراوان را فراهم کنید، مشکلی نخواهید داشت اما در صورت خشک بودن، گیاه می‌تواند دمای منفی 2 درجه را در دوره‌ی زمانی کوتاه تحمل کند. این گیاه نیاز به یک دوره‌ی استراحت دارد تا بتواند گل‌های فراوانی تولید کند. این گیاه در محیط داخلی و در صورت مساعد بودن شرایط، به صورت آزادانه گل خواهد داد.
بیماری‌ها و آفات: معمولاً رشد گیاه ساده است، علی‌الخصوص اگر عاری از آفت بماند. آن‌ها به شپشک و کنه‌ی عنکبوتی حساسیت دارند. به شدت مراقب عفونت‌های ساقه و ریشه که از طریق شپشک‌ها ایجاد می‌شوند باشید. همچنین امکان وقوع حملات قارچی نیز هست.
تکثیر: تکثیر آن از طریق قلمه یا بذر ساده است. قلمه‌ها را در بهار یا تابستان برداشته و بگذارید که خشک شده و بخش برش‌خورده پینه بزند. سپس آن را در خاک تازه‌ی کاکتوس که اندکی مرطوب شده بکارید و همین شرایط را حفظ کنید تا ریشه بزند. کاشت سطحی بهترین شرایط را دارد؛ دانه‌ها طی 14 الی 28 روز و در دمای 20 درجه جوانه می‌زنند. البته به خاطر داشته باشید که جوانه‌ها از نور شدید و شرایط خشک متنفر هستند.