گیاه ونوس گوشت خوار 2ساله (حشره خوار) Venus Fly Trap

توصیف

ونوس مگس‌خوار یک گیاه کوچک است که ساختارش را می‌توان به عنوان یک گل و بوته با 4 الی 7 برگ توصیف کرد که از یک ساقه‌ی نهان بیرون می‌آید و درواقع یک شکل پیازمانند است. هر ساقه به ماکزیمم اندازه‌ی 3 الی 10 سانتی‌متر می‌رسد که این اندازه به ایام سال بستگی دارد؛ برگ‌های بلندتر با ساختار تله‌ی مستحکم‌تر معمولاً پس از فصل گل‌دهی شکل می‌گیرند. ونوس‌هایی که بیش از 7 برگ دارند، در جرگه‌ی گل‌هایی قرار می‌گیرند که زیر زمین تقسیم شده‌اند.
تیغ موجود بر روی برگ به دو ناحیه تقسیم می‌شود: یک برگچه‌ی مسطح و قلب‌شکل که قابلیت فوتوسنتز دارد و یک جفت نرمه نیز در رگه‌ی میانی وجود دارد که تله را شکل می‌دهد. سطح بالایی این نرمه‌ها دارای رنگدانه‌ی آنتوسیانین قرمز بوده و لبه‌هایش نیز لعاب ترشح می‌کنند. این نرمه‌ها وقتی تحت تحریک شکار قرار می‌گیرند، حرکات سریعی را انجام می‌دهند. وقتی که شکار با یکی از سه کرک موجود در سطح بالای هر نرمه تماس پیدا می‌کند، مکانیزم تله‌گذار به گردش درمی‌آید. این مکانیزم به قدری پیشرفته است که می‌تواند میان شکار زنده و محرک‌های غیرزنده نظیر بارش قطره‌ی باران، تمایز قائل شود. یا می‌بایست دو کرک متفاوت در حدفاصل 20 ثانیه مورد تماس واقع شوند یا اینکه دو ضربه‌ی پشت سرهم به یک کرک وارد شود تا نرمه‌ها در زمانی حدود یک‌دهم ثانیه بسته شوند. لبه‌ی نرمه‌ها داری مژه‌هایی می‌باشد که روی یکدیگر شبکه می‌شوند و جلوی شکارهای بزرگ را برای فرارکردن می‌گیرند. این مژه‌ها به همراه موهای هدف (که تحت عنوان موهای حساس نیز شناخته می‌شوند)، تقریباً مشابه با شاخک‌ها در گیاه گوشتخوار و مشابه (دروزرا) عمل می‌کنند.
سوراخ‌های موجود در این شبکه به صورت عامدانه اجازه‌ی عبور طعمه‌های کوچک را می‌دهند، زیرا هضم آن‌ها چندان ارزشی ندارد. اگر شکار خیلی کوچک باشد و فرار کند، تله معمولاً طی 12 ساعت آینده دوباره باز خواهد شد. اگر شکار در داخل تله حرکت کند، فضا تنگ‌تر شده و عملیات هضم سریع‌تر شروع می‌شود.
سرعت بسته‌شدن تله به میزان رطوبت، نور، اندازه‌ی شکار و شرایط رشد عمومی گیاه بستگی دارد. سرعت بسته‌شدن تله در گیاه را می‌توان به عنوان شاخصی برای سلامت عمومی گیاه در نظر گرفت. ونوس‌های مگس‌خوار همانند سایر گیاهان گوشتخوار نظیر گیاه پارچ، سفالوتوس، اکثر گونه‌های هلیامفورا و برخی از دروزراها، به رطوبت بستگی دارند.
انتخاب طعمه
اکثر گیاهان گوشتخوار به صورت گزینشی، طعمه‌شان را انتخاب می‌کنند. این گزینش به طعمه‌ی موجود و نوع تله‌ی مورد استفاده در ارگانیزم دارد. برای ونوس مگس‌خوار، طعمه به سوسک، عنکبوت و سایر بندپایان خزنده محدود می‌شود. درواقع رژیم غذایی این گیاه شامل 33 درصد مورچه، 30 درصد عنکبوت، 10 درصد سوسک، 10 درصد ملخ و کمتر از 5 درصد از حشرات پرنده می‌شود. با توجه به اینکه ونوس نسخه‌ی تکامل‌یافته‌ای از دروزرا (گیاه گوشت‌خواری که از تله‌ی چسبنده به جای تله‌ی بسته‌شونده استفاده می‌کند) است، می‌توان دلیل تکامل را درک نمود. درحالی‌که دروزرا از حشرات پرنده و کوچک‌تر تغذیه می‌کند، ونوس از حشرات زمینی و بزرگ‌تر می‌خورد. این گیاه می‌تواند مواد مغذی بیشتری را از این حشرات دریافت کند. به همین دلیل ونوس مگس‌خوار نسبت به تله‌ی چسبنده‌ی پیشین، کامل‌تر است.
هضم
اگر شکار نتواند فرار کند، سطوح داخلی نرمه‌ها را تحریک خواهد کرد و همین عامل باعث تنگ‌شدن جداره‌ها و فشار بیشتر از سوی گیاه می‌شود تا درنهایت، تله پلمپ شده و معده‌ای را تشکیل می‌دهد که غذا در آن هضم خواهد شد. ترشح آنزیم‌های هضم‌کننده توسط هورمونی به نام جاسمونیک اسید انجام می‌شود که همان هورمون آزادسازی سم در مکانیزم دفاعی گیاهان غیرگوشتخوار به شمار می‌رود. وقتی که غدد هضم‌کننده در نرمه‌های برگ فعال شدند، فرایند هضم به وسیله‌ی آنزیم‌های هیدرولاز که توسط غدد ترشح می‌شوند، تسریع می‌گردد.
فرایند هضم حدود 10 روز طول می‌کشد که پس از آن، طعمه تبدیل به یک پوسته‌ی کیتین می‌شود. سپس تله دوباره بازگشایی شده و آماده‌ی استفاده است.

زیست‌بوم

ونوس مگس‌خوار در محیط‌هایی که نیتروژن و فسفر کمی دارند، نظیر باتلاق‌ها و ساواناهای مرطوب یافت می‌شود. ونوس مگس‌خوار قامت کوتاهی داشته و کند رشد می‌کند. این گیاه در ماسه‌ی مرطوب یا خاک‌های تورب‌دار زنده می‌ماند. اگرچه در اقصی‌نقاط دنیا آن را با موفقیت کاشته‌اند، اما باتلاق‌های ساحلی در کارولینای شمالی و جنوبی به عنوان زیست‌بوم اصلی آن محسوب می‌شود. ونوس مگس‌خوار یک گیاه استوایی نبوده و نمی‌توان زمستان‌های ملایم را تحمل کند. درواقع، اگر این گیاه وارد دوره‌ی رکود زمستانی نشود، ضعیف شده و پس از مدتی از بین خواهد رفت.

منبع:wikipedia

راهنمای نگهداری گیاه ونوس

ونوس مگس‌خوار یک گیاه معروف بوده، اما بخشی از معروفیتش به فرایند پرورش متوسط آن برمی‌گردد. پرورش موفق این گیاه نیازمند این است که شرایط اقلیمی زیست‌بوم اصلی‌اش را حتی‌الامکان شبیه‌سازی کنیم.
 ونوس‌های مگس‌خوار سالم، در بهار گل‌های سفیدی تولید می‌کنند. البته بسیاری از پرورش‌دهندگان، ساقه‌های گل‌دار را خیلی زود و به اندازه‌ی 2-3 اینچ می‌برند تا انرژی گیاه صرف رشد تله شود و بیهوده برای گل‌دادن به هدر نرود. اگر به گیاهان سالم اجازه‌ی گل‌دادن داده شود، گرده‌افشانی موفق آن‌ها بذر ایجاد می‌کند.
گیاهان می‌توانند به وسیله‌ی بذر تکثیر شوند که در این صورت، 4 الی 5 سال طول می‌کشد تا بالغ شود. شکل رایج‌تر، تقسیم‌بندی کلونال در بهار یا تابستان است. ونوس‌های مگس‌خوار می‌توانند به صورت آزمایشگاهی و با استفاده از بافت گیاه نیز تکثیر شوند. صرف‌نظر از روش تکثیر، اگر گیاهان در شرایط درست کاشته شوند، به مدت 20 الی 30 سال زندگی خواهند کرد.
نکات بسیار مفید از تجربیات سات بذرکو:
گیاههای مورد فروش بذرکو همگی از بذر تولید شده و کشت بافت نیستند.مزیت استفاده گیاه بذری نسبت به گیاه کشت بافت مقاومت گیاه و رشد عالی آن میباشد به شخصه گیاه کشت بافت خریداری کردم و بعد از یک ماه متاسفانه گیاه نابود شد یا اینکه رشد بسیار کمی داشته و این به خاطر عدم آداپته شدن گیاه بوده!!
برای نگهداری از گیاه حتما آن را در فضایی مرطوب همانند تنگ نگهداری کرده
 در آب دادن دقت کنید حتما با آب مقطر آب دهی انجام شود این فرایند در رشد گیاه بسیار موثر خواهد بود و آبیاری با آب لوله کشی شهری حتی باعث مرگ گیاه میشود.
هر دو روز یک بار با اسپره با آب مقطر گیاه را مه پاشی کنید تا رطوبت و تعریق ایجاد شود
تله هایی که سیاه شده را با قیچی کوچک آرایشی قطع کنید این رند یاعث رشد بهتر و تشکیل جوانه های جدید می شود
به هیچ وجه به گیاه گوشت چرخ کرده، کالباس یا سایر گوشت هایی که برای خوراک استفاده میشود ندهید این غذاها قابل هضم برای گیاه نیست و میتواند باعث تنش در گیاه شود
مدت زمان هر دو ماه یک بار یا یک ماه یک بار عنکبوت، مورچه، مگس، حشره های دیگر خصوصا کرم که خیلی مفید بوده به تله های فعال گیاه غذادهی انجام شود
توجه :چنانچه آب مقطر در دسترس ندارید حتما در زمان خرید از فروشگاه درخواست کنید برای شما برای  شما ارسال خواهد شد