بذر کاکتوس آروجادوا پنیسیلیتا | ARROJADOA (Cephalocereus) penicillata
- خانواده: کاکتوس
- اصالت: آروجادوا پنیسیلیتا در جنوب غربی پرنامبوکو، شمال و شرق باهیا،
- شرق چاپادا دیامانتینا و درهی ریو که همگی در کشور برزیل واقع هستند مشاهده میشود.
- محدودهی ارتفاع: این گیاه در ارتفاع 200 الی 850 متری از سطح دریا رشد میکند.
- زیستبوم و اکولوژی: این گونه را میتوان در تپههای ماسهای و زمینهای سنگی (به ندرت در آهک) و در زیر یا داخل درختچهها پیدا کرد. این گونهها گستردگی و توزیع زیادی دارند و در محدودهی رشدشان به تعداد زیاد مشاهده میشوند. کشت این گیاه به واسطهی قطع درختان، کشاورزی، دامداری، شهرسازی، آتشسوزی و مواردی از این دست رو به نزول رفته است.
- نام علمی پذیرفته شده: Arrojadoa penicillata
- نام های مشابه:
Arrojadoa penicillata (Gürke) Britton & RoseCephalocereus penicillatus (Gürke) Werderm.
Cereus penicillatus Gürke
توصیف کاکتوس آروجادوا پنیسیلیتا | ARROJADOA (Cephalocereus) penicillata
کاکتوس آروجادوا پنیسیلیتا | ARROJADOA (Cephalocereus) penicillata یک گیاه تودهای و با شاخههای زیاد است که ارتفاع آن غالباً به 2 متر میرسد و توسط پوشش گیاهی پیرامون مورد حمایت قرار میگیرد. گلهای قرمز روشن در نوک ساقههای سفالیوم (ساختاری حاوی کرک و خار که حلقهای قطور را پیرامون ساقه شکل میدهد) شکل گرفته و طولشان به 4 سانتیمتر میرسد. ساقههای باریک به ندرت قطرشان از 10 میلیمتر بیشتر میشود، مگر اینکه در نزدیکی سفالیوم باشیم. آنها حدود 10 دنده در ارتفاع پایین دارند که به صورت متراکم در نزدیکی هالهها قرار گرفته و خارهای کوتاه گستردهای را پذیرا میباشند. نگهداری این گیاه ساده نیست، اما کاشت بسیار جالبی دارد.
ساقهها: بخشبندی شده هستند، خیلی گوشتی نمیباشند، رنگشان زیتونی بوده و اندام باریکی دارند، طولشان به 2-4 سانتیمتر و قطرشان به 1-1.8 سانتیمتر میرسد. در زیر سفالیوم این قطر به 2.5 سانتیمتر نیز افزایش پیدا میکند.
ریشهها: ریشهی این کاکتوس از نوع رشتهای است و غده یا ریزوم در آن مشاهده نمیشود.
دندهها: بین 10 الی 20 عدد بوده و در ارتفاع پایین قرار دارند.
هالهها: کوچک هستند (قطر 2 میلیمتر)، با فاصلهی نزدیک در کنار یکدیگر قرار گرفتهاند، کرکهای بلندی دارند که البته خیلی زود از روی آن میافتند.
خارهای مرکزی: بین 2 الی 3 خار قهوهای متمایل به قرمز که گرد، قطور و صلب هستند و طولشان بین 4 الی 30 میلیمتر میباشد.
خارهای شعاعی: بین 8 الی 10 خار کوتاه (طول 3.5 میلیمتر) بسیار ریز روی آن مشاهده میشوند که با نزدیک شدن به سطح شکل مسطح به خود میگیرند.
گلها: در قالب خوشههای 6 الی 12 تایی وجود دارند که در طول روز باز میشوند، گردهافشانی آنها توسط باد صورت میگیرد، رنگشان ارغوانی متمایل به صورتی یا صورتی متمایل به قرمز است، تا 3 سانتیمتر طول و 2 سانتیمتر نیز عرض دارند. لولهی گل 12 میلیمتر طول و بین 4 الی 7 میلیمتر عرض دارد و میتوانید دانههای گوشتی را در قسمت نوک آن مشاهده نمایید.
میوهها: کروی و تخممرغی میباشند، گاهی اوقات از نظر افقی فشردگی دارند، سطحشان هموار است، رنگشان قرمز کمرنگ و سبز یا سفید و قهوهای-زیتونی بوده، طولشان بین 12 الی 25 سانتیمتر و قطرشان نیز حدود 12 میلیمتر میباشد.
دانهها: حدود 1.5 میلیمتر طول دارند و مشکی کمرنگ هستند.
کاشت: این کاکتوسهای گرمسیری خیلی پرورش سادهای ندارند و برای پرورشدهندگان نوپا مناسب نیستند. این کاکتوسها با رشد کرم مانندشان برای گلدانهای آویز مناسب نیستند.
نرخ رشد: این گیاه با فراهم آوردن بهترین شرایط رشد نسبتاً سریعی دارد.
خاک: این کاکتوس به خاک مخصوص کاکتوس که بسیار غنی و متخلخل است نیاز دارد.
تعویض گلدان: سیستم ریشهی گیاه ضعیف بوده و معمولاً از تعویض گلدان خوشش نمیآید، به همین دلیل زمان زیادی طول میکشد تا خودش را با گلدان و محیط جدید وفق دهد. از گلدان دارای زهکشی خوب استفاده کنید.
نور: آنها نور بسیار روشن را ترجیح میدهند، درحالیکه اکثر کاکتوسهای پرورشی در مناطق خشک اینگونه نیستند. زیر نور شدید رنگ گیاه به برنزی تغییر پیدا میکند که همین امر تولید گل و خار به میزان زیاد را در گیاه تحریک میکند.
آبیاری: آنها در حدفاصل ماههای اردیبهشت تا آبان رشد میکنند و توان تحمل دورههای طولانی از خشکسالی را ندارند. همچنین آب زیاد نیز موجب پوسیدگی آنها خواهد شد. سیستم ریشهی ضعیفشان باعث میشود که برای مکیدن آب از خاک خیلی قدرتمند نباشند. با این حال و به واسطهی اصالت گرمسیریشان نیاز به مقدار آب نسبتاً متوسط دارند اما میان هر دو مقطع آبیاری اجازه دهید که خاک گیاه کاملاً خشک شود.
کودرسانی: در زمستان نیازی به تغذیه ندارد.
جانسختی: آنها در دورهی آبان تا اردیبهشت استراحت میکنند، اما نمیتوانند سرما یا حتی دماهای نسبتاً خنک را تحمل نماید، بنابراین بهتر است که در تمامی اوقات دمایشان را بین 8 الی 12 درجهی سانتیگراد و بالاتر نگهداری کنید. حتی دماهای نزدیک صفر که بسیاری از کاکتوسها به راحتی تحمل میکنند برای این گونه منجر به آسیب شدید یا حتی مرگ شده و در زمستان نیز به آبیاری منظمتری نیاز دارد، فرضاً یک بار در ماه. (البته در دورههای زمانی کوتاه میتواند دمای 4 درجه را تحمل نماید). درهرحال تامین گرما در سرتاسر طول سال میتواند موفقیت پرورشدهنده را در پی داشته باشد (حداقل 12 و حداکثر 20 درجه در فصل استراحت).
تکثیر: تنها به وسیلهی بذر انجام میشود. آن را در ماه اسفند-فروردین و در یک خاک سبک، ماسهای و متخلخل بکارید. سینی جوانهزنی را با شیشه بپوشانید تا از خشک شدن دانه جلوگیری شود. جوانهزنی در دمای 18 الی 22 درجه بیشترین موفقیت را حاصل میدهد. همچنین میتوانید از شاخههای افقی (در صورت وجود) برای جوانهزنی استفاده کنید، اما لزومی به پیوند زدن وجود ندارد.
– احمد رضا محمدی –
با سلام
بزر این کاکتوس به سرمادهی نیاز داره؟
اگه داره به چه مدت
ناشناس –
با سلام در قسمت آموزش کاشت بذرها نوشته شده.بله 7 روز سرمادهی لازم هست.بذرهای اپونتیا فقط استثنا هستن باید حدود 3 هفته الی یک ماه مابقی کاکتوسها 7 الی 10 روز سرمادهی شود سپس خارج کرده دو روز استراحت بعد کاشت شود