بذر گل بوقی یا تاتوره اینوکسیا یا تاتوره علفی (Datura innoxia)
نام محصول: بذر گل بوقی یا تاتوره اینوکسیا یا تاتوره علفی (Datura innoxia)
نام عمومی: گل بوقی، تاتوره مقدس یا تاتوره علفی یا داتورا اینوکسیا
خانواده: Campanulaceae
چرخه‌ی عمر: یک ساله
توضیح مختصر: تاتوره‌ی اینوکسیا یک درختچه‌ی تک‌ساله است که معمولاً ارتفاعی میان 60 الی 150 سانتی‌متر را خواهد داشت. ساقه‌ها و برگ‌های آن با کرک‌های خاکستری کوتاه و نرم پوشانده شده‌اند و ظاهری خاکستری را به کل گیاه می‌دهند. این گیاه برگ‌های سهموی و دارای لبه را در سرتاسر محیطش دارد و رگه‌هایی پرمانند نیز در برگ‌ها مشاهده می‌شوند. تمامی قسمت‌های گیاه بوی بدی را از خود منتشر می‌کنند که وقتی آنها را زخمی کرده یا پاره می‌کنید، بویی مشابه با کره‌ی بادام‌زمینی فاسد می‌دهند. اگرچه اکثر افراد بوی گلهای این گیاه وقتی که در شب‌ها شکوفه می‌دهند را دوست دارند.
توصیف گل بوقی یا تاتوره اینوکسیا یا تاتوره علفی (Datura innoxia)
این گیاه گونه‌ای از خانواده‌ی بادنجانیان است. آن را تحت عنوان تاتوره‌ی مقدس-تاتوره اینوکسیا یا گل بوقی با نام های تاتوره علفی یا داتورا گل ماه نیز می‌شناسند. این گیاه به صورت بومی در آمریکای جنوبی و مرکزی یافت می‌شد، اما به قاره‌های آفریقا، آسیا، استرالیا و اروپا نیز معرفی شده است.
گلهای این گیاه سفید، به شکل ترومپت و دارای طولی بین 12 الی 19 سانتی‌متر هستند. آنها ابتدا به صورت ایستاده رشد کرده و در ادامه به سمت پایین متمایل می‌شوند. این گیاه از ابتدای تابستان تا اواخر پاییز گل می‌دهد.
میوه‌ی این گیاه به شکل یک کپسول تخم‌مرغی و خاردار می‌باشد که قطرش به 5 سانتی‌متر می‌رسد. وقتی که میوه می‌رسد، ترک برداشته و دانه‌ها را توزیع می‌کند. یکی دیگر از ابزارهای توزیع دانه‌های این میوه، گیر کردن خارهای میوه در خز حیوانات است که بدین‌شکل از گیاه مادر فاصله می‌گیرند. دانه‌ها دارای قابلیت زمستان‌خوابی بوده و می‌توانند تا چندین سال در خاک دوام بیاورند. دانه‌های این گیاه همانند کلیت آن نقش مخدر را داشته و احتمال اوِردُز بر اثر استفاده از آنها وجود دارد.
کاشت و موارد مصرف گل بوقی یا تاتوره اینوکسیا یا تاتوره علفی (Datura innoxia)
گیاه معمولاً از طریق بذر پرورش داده می‌شود، اما ریزوم‌های چندساله‌ی آن هم موجود هستند که در صورت دور نگه داشتن از سرما و کاشت دوباره در فصل بهار می‌توانند چند سال عمر کنند.
تاتوره‌ی اینوکسیا همانند سایر گونه‌های تاتوره، دارای آلکالوئیدهای آتروپین سمی، هیوسین و هیوسیامین هستند. مصرف تاتوره می‌تواند توهماتی را ایجاد کند که فرد به واسطه‌ی مصرف آنها، فرق واقعیت و خیال را تشخیص ندهد. فراموشی مقطعی نیز یکی دیگر از مواردی است که در اثر مصرف آن ذکر شده است. این موارد در کنار سایر ویژگی‌هایی که برای تاتوره ذکر شده، مصرف آن به عنوان دارو را خطرناک جلوه می‌کند. در فرهنگ‌های سنتی، کاربران باید از تجربه و دانش زیادی در مورد جزئیات گیاه برخوردار باشند تا بتوانند بدون آسیب به مصرف آن بپردازند. چنین دانشی معمولاً در فرهنگ‌های مدرن موجود نیست و به همین دلیل رخدادهای بدی به واسطه‌ی مصرف تاتوره به وجود آمده است.
البته در سرتاسر دنیا این گیاه را برای تزئین نیز می‌کارند، زیرا برگ‌های جذاب و بزرگ، گلهای سفید و بزرگ و میوه‌ی متمایز و خارداری دارد. اما در بسیاری از مناطق دنیا این گیاه را به عنوان یک گونه‌ی مهاجم و علف هرز می‌شناسند. به عنوان مثال، از آن‌جایی که چرخه‌ی حیات گیاه با کتان مشابه است، در مزرعه‌های کتان آن را به دید یک علف هرز میبینند. همچنین این گیاه پتانسیل آلودگی بذری را دارد.
آموزش و راهنمای کاشت بذر تاتوره:
برای کاشت بذرهای تاتوره ابتدا آنها را 24 ساعت داخل آب معمولی ولرم قرار داده سپس طبق روش زیر کاشت نمایید:
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.